العالم – درگوشی
حتی تونی بلر نخست وزیر بریتانیا و شریکش جرج بوش پسر در جنگ ، خروج امریکا را شکست پر صدای همه اعضای پیمان آتلانتیک دانست که رهبری آمریکا در این پیمان را زیر سوال می برد.
اکنون این سوال مطرح است اگر آمریکا برای تسهیل خروج با طالبان و با روسیه برای گشودن فضا و پایگاه های نظامی و هم چنین توافقی با پاکستان و ترکیه توافق کرده، بنابراین چه کسی طالبان را پیش از زمان مشخص به کابل سوق داده و این توافق را مانند شکستی سنگین نشان داده که همراه با بحران پناهندگان با مسائل انسانی است و دولت بایدن را به متهم اصلی ،آواره شدن 100 هزار افغانی از فرودگاه محاصره شده کابل تبدیل کرده است.
فرضیه های زیادی وجود دارد که هیچ رابطه ای به ایده توطئه ندارد، نخستین مورد توافق طالبان با چین و ایران برای خارج کردن آمریکا به شکلی شکست خورده است تا از هرگونه جنگ احتمالی کله داغهای پنتاگون به ایران یا چین جلوگیری کند یا حتی تکمیل طرح سلطه جویی بر منطقه غرب آسیا به ویژه فاجعه ای استراتژیکی به نام خلا پس از عقب نشینی ها چه درعراق یا افغانستان به وجود بیاید که این سوال را برای شهروندان امریکایی به وجود بیاورد اگرمی خواستیم طالبان و القاعده را برگردانیم چرا این جنگ را راه انداختیم و جنگ های آتی چه فایده ای دارد؟
اما فرضیه دوم کودتاهای داخلی امریکاست که مشخص شد برخی، دولت دموکرات بایدن را مسئول حوادث گذشته و آینده می دانند اگر به خوبی دقت کنیم خواهیم دید برخی به سلامتی بایدن و قدرت عقلی وی و حتی جایگزین شدن کامالا هاریس و تکمیل دوره ریاست جمهوری توسط وی به جای بایدن به دلیل بیماری سخت وی معتقد هستند.
شرایط کنونی، دوره جان کندی رئیس جمهوری آمریکا را به خاطر می آورد که چگونه دولت سایه آمریکا وی را به خاطر مخالفت با مداخله در ویتنام ترور کرد و چگونه معاونش لیندون جانسون طرح پنتاگون مبنی بر ورود به ویتنام تا جنگ 67 در منطقه غرب آسیا را اجرا کرد و زمانی که نیسکون تصمیم به عقب نشینی از ویتنام گرفت رسوایی واترگیت رخ داد و وی از ریاست جمهوری برکنار شد.
بنابراین بخش مهمی از محافظه کاران جدید در دولت سایه ژنرال های پنتاگون و سی ای ای؛ درصدد تکمیل طرح های خود هستند که از زمان ترامپ آغاز و با تسلط اسرائیل بر منطقه غرب آسیا و تکمیل معامله ترامپ متبلور شد که مستلزم وحدت کشورهای منطقه است که با تسلط غرب بر منطقه مخالف هستند و در راس آن محور مقاومت است که مدتها طرح های پنهان و پیدا آمریکا را ناکام گذاشته است.
آمریکا هم اکنون علیرغم آماده بودن طرحش فاقد توازن در تصمیم گیری های سیاسی است که به خوبی معنای جمله رئیس جمهوری چین را نشان می دهد :" آمریکا پلنگی کاغذی است "