العالم - زلال قرآن
به گواه 56 سوره مبارکه ذاریات با بیان: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ»
ترجمه: ومن جنّ وانس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا (به یکتایی) پرستش کنند.
انسان بسوی حق و حقیقت الحقایق و ذات اقدس الهی کشش وگرایش ذاتی دارد، به این معنی که انسان خلق شده تا به عبادت وعبودیت خداوند سبحان بپردازد و بهمین دلیل است که آدمی ذاتاً ازانجام اعمالی مثل: تسبیح و تنزیه وتحمید وتکبیر وثنا وستایش ذات اقدس الهی لذت معنوی می برد، و ازتکراراعمال خالصانه عبادی وحضوردائم درمحضر باعظمت الهی واُنس و الفت با اوکه موجب رضا و رضوان الهی می گردد احساس رضایت کرده وازاینکه خود را درزمره مخاطبین آیه 100 سوره مبارکه توبه: «وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَٰلِكَ الْفَوْزُالْعَظِيمُ»
ترجمه: و آنان که سبقت به ایمان گرفتند ازمهاجر وانصار (و دردین ثابت ماندند) و آنان که به نیکی پیروی آنان کردند، خدا ازآنها خشنود است و آنها ازخدا خشنودند، و خدا برای همه آنها بهشت‌هایی که اززیردرختان آنها نهرها جاری است مهیا ساخته که در آن بهشت تا ابد متنعّم باشند، این به حقیقت سعادت بزرگ است.
بیابد به اوج لذت معنوی می رسد.