العالم ـ زلال قرآن
برای هریک از اعمال حسنه و افعال عبادی دنیائی انسان، صورتی باطنی و ملکوتی و اثری است که به جهان آخرت منتقل می شود و به گواه آیات 69 تا 73 سوره مبارکه زخرف:
« الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ . ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ . يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِصِحَافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنْتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ . وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ . لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ»
ترجمه: (آنان که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم امر ما شدند. (به همه خطاب رسد که) شما با همسرانتان مسرور و شادمان در بهشت جاوید وارد شوید. و بر آن مؤمنان کاسه های زرین و کوزههای بلورین (مملوّ از انواع طعام لذیذ و شراب طهور) دور زنند و در آنجا هرچه نفوس را بر آن میل و اشتهاست و چشمها را شوق و لذت، مهیّا باشد و شما مؤمنان در آن بهشت جاویدان متنعّم خواهید بود. این همان بهشتی است که از اعمال (صالح) خود به ارث یافتید. برای شما در آنجا انواع میوه فراوان است که از آن (هرچه خواهید) تناول کنید).
در روز حشر و پس از محاسبه اعمال بصورت، فَواکه و حور و قصرها و دیگر نعمت های بهشتی، به طور نا محدود و دائمی در اختیار آنها قرار می گیرد.