العالم - زلال قرآن
از آنجا که فطرت الهی انسان ذاتاً گرایش به وصول به لذّت های معنوی دارد و فقط از کسب مقامات معنوی به لذت های حقیقی دست پیدا می کند، لذا لذّت های زودگذر مادی (که سریع الوصول بوده و به آسانی ادراک می شوند و برای مدت کوتاهی ذهن آدمی را به خود مشغول می کنند)، چون فناپذیر هستند و به سرعت نابود می شوند، به همین جهت انسان خیلی زود متوجه می شود که این ها مطلوب حقیقی روح او نیستند.
و بالعکس لذت های معنوی، اگرچه سریع الوصول نیستند ولی بدلیل واقعی و جاودانه بودن مطلوب حقیقی روح الهی انسان هستند و وصول به آنها آنرا قانع می کند، و به همین دلیل است که قرآن کریم درب خش آخر آیه 28 سوره مبارکه رعد با بیان: «...اَلابِذِکرِاللهُ تَطمَئِنُ القلُوب»، با بیان صریح می فرماید که فقط ذکر و توجه به حق تعالی و وصل به دریای بیکران رحمت جاودانه اوست که موجب آرامش دل ها می گردد.