العالم - فلسطین اشغالی
رویدادهای شتابنده‌ای در فلسطین اشغالی شاهد هستیم و اوضاع به شکل واضحی به سمت انفجار می‌رود که به عقیده بسیاری، با تشدید اقدامات تحریک‌آمیز اسرائیل، که طی دو هفته اخیر نشان داده، هدفمند است، این انفجار قریب‌الوقوع است.
اکنون در آستانه روز جهانی قدس هستیم و این سوال مطرح می‌شود که هدف رژیم اشغالگر از تشدید تجاوزاتش چیست؟ چرا قدس، و در این شهر اشغالی دقیقا چه اتفاقی می‌افتد؟ وضعیت در اراضی فلسطین به کدام سمت می‌رود؟ برای پاسخ به این سوال‌ها، از "مصطفی برغوثی" دبیرکل ابتکار ملی فلسطین، برای حضور در این برنامه دعوت به‌عمل آورده‌ایم.
مهمترین نکات مطرح شده در این گفتگو:
* هراس صهیونیست ها از پاسخ مقاومت
* تمامی پروژه های اسرائیل به شکست منجر شده است
* کشورها و نهادهای اسلامی برای رویارویی با طرح الحاق و یهودی‌سازی اسرائیل چه اقدامی انجام داده اند؟
* مقاومت ترس و سردرگرمی در بین صهیونیست ها ایجاد کرده است
* خواهان دولت دموکراتیک یگانه ای هستیم
* مقاومت باعث تغییر میزان قدرت به نفع ملت فلسطین شده است
* نظام اسرائیل وحشی و نژادپرست است
* هزینه اشغالگری و نژادپرستی بالاتر از آن است که صهیونیست ها بتوانند آن را تحمل کنند
* رهبری فلسطینی با بحران داخلی عمیقی روبرو است
* باید به دنبال مقاومت باشیم نه مذاکرات
* روشی که دولت فلسطین در پیش گرفته است، با جهاد مبارزه طلبانه جنبش فتح همخوانی ندارد
* جهان از نظر سیاسی، در حال تغییر و عبور از دنیای تک قطبی به سمت جهان چند قطبی است
* چگونه می شود در دو هفته تحریم های بسیاری علیه روسیه انجام شود اما طی 74 سال اسرائیل مجازاتی نشود؟
در ادامه مشروح این گفتگو آمده است:
هراس صهیونیست ها از پاسخ مقاومت/ تمامی پروژه های اسرائیل به شکست منجر شده است
العالم: از روز جهانی قدس شروع می‌کنیم که محور گفت‌وگو است و ما همچنین در آستانه آخرین جمعه ماه مبارک رمضان و روز جهانی قدس هستیم. چه اتفاقاتی در قدس در جریان است؟
برغوثی: اقدامات خطرناکی در حال اتفاق است که پروسه الحاق، یهودی‌سازی، هتک حرمت به مسجدالاقصی و تثبیت واقعیتی جدید در داخل مسجدالاقصی تحمیل شود و این طبعا، بسیار خطرناک است. آن، بخشی از طرح جنبش صهیونیستی برای یهودی‌سازی و الحاق همه‌جانبه فلسطین است. این اقدامی تحریک‌آمیز است هر چند آنها از پاسخ مقاومت فلسطین هراس دارند و می‌دانند در این صورت، هر شهرک‌نشینی هدف مشروع مقاومت است. لذا امروز شاهد عملیات وحشیانه صهیونیست‌ها و شهادت فلسطینی ها طی روزهای گذشته هستیم که بیشتر آنها توسط سلاح سرد کشته شدند و هیچ گناهی نداشتند.
به نظر من، کاری که اسرائیل انجام می‌دهد ریختن خون فلسطینیان برای سرپوش گذاشتن به شکست امنیتی و سیاسی‌اش است. شکست امنیتی به دلیل ناتوانی رژیم در مقابله با مبازران فلسطینی است که رسانه‌های عبری‌زبان به گسترده‌ای به ان پرداخته‌اند. شکست بزرگ‌تر، شکست سیاسی است؛ زیرا پروژه‌های اسرائیلی شکست خورده است. پروژه اول، استفاده از عادی‌سازی برای تحمیل معامله قرن است که شکست خورد. عادی‌سازی عاملی موثر نبوده است و نمی‌تواند قضیه فلسطین را به حاشیه براند. شکست دوم، سخن گفتن درباره صلح اقتصادی به عنوان جایگزینی برای صلح واقعی است و طبعا، این شکست دوگانه است؛ زیرا ملت فلسطین آماده نیستند که تداوم اشغالگری را بپذیرد حتی اگر اوضاع‌شان بهبود یابد. همچنین ایده و نظریه کاهش تنش و منازعه که تل‌آویو بر آن اصرار دارد، شکست خورده است.
کشورها و نهادهای اسلامی برای رویارویی با طرح الحاق و یهودی‌سازی اسرائیل چه اقدامی انجام داده اند؟
العالم: آیا واقعا در قدس در معرض یک اقدام کسل‌کننده اسرائیل، یعنی ابتدا تقسیم زمانی و سپس تقسیم مکانی مسجدالاقصی هستیم؟
برغوثی: طبعا این در مورد مسجدالاقصی تلاشی برای تکرار آنچه در حرم ابراهیمی در الخلیل اتفاق افتاد، است؛ تقسیم مکانی و تقسیم زمانی. امیدوارم که برادران عرب و مسلمان ما این وضعیت را ببیند و بررسی کنند؛ زیرا من معتقد نیستم که انها کاملا در جریان امور، یعنی یهودی‌سازی، الحاق تدریحی مانند کنترل مدارس و ایجاد مرکزی در قدس تحت کنترل شهردار قدس، هستند. شما در مورد طرح هدفمندی سخن می‌گویید که روزانه صدها میلیون دلار به طور مستمر بر روی آن هزینه می‌شود و دلارها برای شهرک‌سازی و مصادره خانه‌های فلسطینیان پمپاژ می‌شود. ما این پروسه یهودی‌سازی و الحاق را در یک به یک خانه‌های در محله شیخ جراح و در سلوان و در دیگر مناطق شاهد هستیم. البته این مقاومت و استورای ملت فلسطین است که باعث شکست این طرح تا به این لحظه شده است. طرح استراتژی کشورها و نهادهای اسلامی برای رویارویی با این طرح الحاق و یهودی‌سازی اسرائیل کجاست و ما امروز برای حمایت از این مقاومت فوق‌العاده ملت فلسطین، به ان نیاز داریم.
مقاومت ترس و سردرگرمی در بین صهیونیست ها ایجاد کرده است
العالم: پیش از اینکه به این موضوع که چرا کشورهای عربی و اسلامی و یا حتی تشکیلات خودگردان استراتژی واضحی در تعامل با رژیم اشغالگر ندارند، بپردازیم می‌خواهم از شما سوال کنم که آیا مقاومت فلسطین ترس و هراس در دل صهیونیست‌ها انداخته و باعث سردرگمی آنها شده است؟
برغوثی: قطعا، و این دقیقا همان چیزی است که رسانه‌های اسرائیلی و برخی مقامات امنیتی مستعفی این رژیم درباره آن صحبت می‌کنند. روز گذشته در مقاله‌ای مفصل درباره شکست بزرگ شاباک انتقاد شد.. اسرائیل دستگاه‌های سرکوب خود برای مواجهه با مقاومت فلسطین را توسعه داده است. فلسطینیان در حال ایجاد انواع جدیدی از مقاومت هستند که اسرائیل نمی‌داند چگونه آن را کنترل کند از جمله مقاومت انفرادی .
العالم: می‌توانند بفهمند که در سر هر فلسطینی چه می‌گذرد!
برغوثی: غیرممکن است.. امروز انتقاداتی مطرح می‌شود که شما به ابعاد الکترونیکی و جاسوسی اینترنتی تمرکز کرده‌اید. من می‌دانم تمام تلفن‌های ما تحت کنترل هستند و می‌دانم که در فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی تجسس می‌شود ولی این بدان معنا نیست که آنها می‌توانند اندیشه فلسطینینان را بفهمند و بدانند که به چه فکر می‌کنند. آنچه که می‌بینیم این است که اسرائیل در دو موقعیت شکست خورده است؛ شکستی تاکتیکی و شکستی استراتژیک. شکست تاکتیکی به این معنا که آنها نمی‌دانند که چه اتفاقی و چه زمانی خواهد افتاد و اگر هم اتفاق بیفتد چگونه جلوی آن را بگیرند. ولی مهم‌تر از آن، شکست استراتژیک است که هر نظام استعماری در جهان در معرض این شکست قرار دارد. همانطور که فرانسه در الجزایر شکست خورد و رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی.. تا زمانی‌که ملتی مقاوم و مبارز و مصمم به احیای حقوق ملی خود باشند، رژیم‌های استعماری نمی‌توانند به نتیجه برسند.
العالم: بیشتر سران نظامی اسرائیل در زمان خدمت دائما درباره راهکاری امنیتی سخن می‌گویند ولی بعد از پایان خدمت، دم از راهکارهای سیاسی می‌زنند. چرا؟
برغوثی: زیرا جنبش صهیونیسم بر اراده آنها تسلط دارد و این جنبش خواهان راهکاری سیاسی نیست بلکه می‌خواهد تمام فلسطین را تصرف کند و به نظر من، جنبش صهیونیسم سه مرحله را پشت سر گذاشته است: مرحله اول ایجاد استعمار صهیونیستی در فلسطین در پایان قرن نوزدهم تا اینکه در سال 1948 رژیم اسرائیل را تاسیس کرد و شروع به تکرار سیاست الحاق و یهودی‌سازی کرد. ما الان در مرحله سوم هستیم با مضمون تلاش برای حذف قضیه فلسطین و حذف هویت فلسطینی. آنها یک مشکل اساسی دارند. این جنبش بر دو پایه استوار است تلاش برای تصرف سرزمین فلسطین با اعمال زود، و دومی نیز خلاصی از فلسطینیان است که در این مورد دوم شکست خورده‌اند. امروز شمار ما در سرزمین تاریخی فلسطین از جمعیت یهودیان اسرائیلی بیشتر است. رژیم نژادپرستانه، مشکل آنها را نه تنها حل نمی‌کند بلکه آن را پیچیده‌تر نیز می‌کند.
العالم: زمان به پایان رسیده و صهیونیست ها نتوانسته اند ملت فلسطین را پس از 70 سال از فلسطین کوچ دهند؟
برغوثی: مطلب دیگری به شما بگویم. آنان قطار کوچ ملت فلسطین و نیز آنچه آن را تشکیل دو کشور می نامند، از دست داده اند زیرا آنان این راه حل را نقض کرده اند، راه حلی که براساس ایده ای ایجاد شده است که سازمان آزادی بخش داده بود. هم اکنون راه حلی میانه با جنبش صهیونیسم وجود دارد و آن بحث کرانه باختری و نوار غزه است.
العالم: یعنی شما معتقدید که تشکیل دو کشور به پایان رسیده است؟
برغوثی: من معتقدم که آنان این راه حل را سر بریده اند و به همین دلیل آنان از دست مردم فلسطین رها نخواهند شد. به نظر من امروزه شعار مردم فلسطین این است که اشغالگری نه تنها باید پایان یابد بلکه حکومت آپارتاید و نظام تبعیض نژادی اسرائیل در سراسر خاک فلسطین تاریخی باید سرنگون شود. بر همین اساس عمرام متسناع دیوانه نمی داند چه می گوید و نمی داند چه باید بکند زیرا او فقط ظاهر را می بیند. فرض کنیم شما تشکیل دو کشور را نمی خواهید اما باید آماده مقابله با حالتی باشید که فلسطینیان حق خود را در سراسر فلسطین طلب می کنند.
خواهان دولت دموکراتیک یگانه ای هستیم/ مقاومت باعث تغییر میزان قدرت به نفع ملت فلسطین شده است
العالم: و این چیزی است که می خواهم بپرسم آقای دکتر ! آیا به نظر شما بهتر است از هم اکنون تا ابد بگوییم که شما خواهان تنشکیل دو کشور نیستید و معتقد به تشکیل کشوری واحدید؟
برغوثی: ما خواهان دولت دموکراتیک یگانه ای هستیم که مردم از حقوق مدنی و ملی یکسانی برخوردارند یعنی چیزی به نام کشور یهود وجود ندارد و چیزی به نام قانون کنیست وجود ندارد، قانونی که حق تعیین سرنوشت در سرزمین فلسطین تاریخی را فقط به یهود می دهد، آنان چیزی را نمی پذیرند، آنان تشکیل دو کشور را نمی پذیرند، آنان تشکیل کشور واحد را نمی پذیرند، آنان حق ملت فلسطین را در داشتن آزادی نمی پذیرند در حالی که ملت فلسطین آزاد است اما این آزادی را از آن غصب کرده اند و باید آن را بپذیرند. در نهایت آنچه معادله را تحمیل می کند، میزان قدرت است و به همین علت آنان از مقاومت فلسطین خشمگینند زیرا مقاومت باعث تغییر میزان قدرت به نفع ملت فلسطین شده است و به همین علت ضد جنبش تحریم علیه اسرائیل جنگ راه انداخته اند زیرا جنبش تحریم همچون وسیله ای برای تغییر میزان قدرت است و به همین علت آنان با تفکر وحدت ملی فلسطین می جنگند زیرا اختلاف موجب ریختن خون فلسطینیان می شود و ما را تضعیف می کند اما اتحاد ما را قوی می سازد. به همین علت اگر موضوع از زاویه قدرت حل شود، مشخص خواهد شد چه چیزی سیاست اسرائیل را تغییر می دهد و آن را به چه جهتی می برد.
نظام اسرائیل وحشی و نژادپرست است/ هزینه اشغالگری و نژادپرستی بالاتر از آن است که صهیونیست ها بتوانند آن را تحمل کنند
العالم: پس چرا اسرائیلی ها این همه فشار وارد می کنند با اینکه برخی از آنان معتقدند که این روش عاقلانه نیست و حادثه سال 2000 را مثال می زنند که ایهود باراک به آریل شارون اجازه داد وارد مسجد الاقصی شود و انتفاضه سال 2000 روی داد و نخستین قربانی آن خود ایهود باراک بود؟
برغوثی: علت این امر آن است که سیاستمداران اسرائیلی آرای یهودیان و جامعه اسرائیل را می خواهند که آشکارا به سمت افراطگرایی و احزاب راست گرایش دارد. همچنین به این علت که 750 هزار شهرک نشین استعمارگر به قدرتی سیاسی داخل پارلمان اسرائیل تبدیل شده اند و در نتیجه طبقه سیاستمداران اسرائیلی باید اینان را راضی نگهدارند. شما نگاه کنید که بین نتانیاهو و بنت چه فرقی هست؟ بنت رئیس دفتر نتانیاهو بوده است. هر دو نژادپرست و افراطگرا هستند. همه آنان سر و ته یک کرباسند و به همین علت نظام اسرائیل وحشی و نژادپرست شده است. به علت همین نژادپرستی است که سیاستمداران اسرائیلی نمی توانند عاقلانه فکر کنند زیرا همچنان در پی به دست آوردن آرای رای دهندگان افراطگرا هستند و بر همین اساس مذاکره با این سیاستمداران هیچ چیز را تغییر نمی دهد. امید به دخالت آمریکا هم چیزی را تغییر نمی دهد. آمریکا نمی تواند در قدس کنسولگری ایجاد کند، نمی تواند در واشنگتن دفتر فلسطین ایجاد کند یعنی نمی توانند با اسرائیل مقابله کنند و در نتیجه نمی توانند راه حلی ارائه دهند. کسانی که راه حل ارائه می دهند، رای دهندگان اسرائیلی هستند. هزینه اشغالگری و نژادپرستی بالاتر از آن است که آنان بتوانند آن را تحمل کنند به این معنی که آنان نمی توانند سه موضوع حساس را تحمل کنند، خسارت انسانی، خسارت اقتصادی و خسارت اخلاقی و روحی. مقاومت فلسطینی با همه اشکال آن بر همین اساس بسیار اهمیت دارد از جمله در سطح بین الملل برای رسوا ساختن نظام آپارتاید یعنی اگر هزینه بالا باشد، نمی توانند آن را تحمل کنند همانند انتفاضه نخست، انتفاضه ای که اگر توافق اسلو نمی بود، چه بسا به برپایی کشور مستقل فلسطین منجر می شد. من معتقدم شیمون پرز خبیث ترین شخصیت جنبش صهیونیسم، عامل توافق اسلو بود.
رهبری فلسطینی با بحران داخلی عمیقی روبرو است/ باید به دنبال مقاومت باشیم نه مذاکرات
العالم: آیا به نظر شما، ما فلسطینیان نیز طرح، برنامه و ابتکاری نداریم؟ برای مثال بین رهبران کنونی فلسطین نیز طرح خاصی نمی بینیم بلکه فقط واکنش ها را می بینیم، اما طرح و ابتکار رهبران فلسطینی در برابر این هیولای صهیونیسم چیست؟
برغوثی: رهبری فلسطینی با بحران داخلی عمیقی روبرو است که دو جنبه دارد؛ جنبه نخست برنامه شکست خورده دهه هشتاد یعنی تشکیل دو کشور یا راه حل میانه با جنبش صهیونیسم در حالی که این راه حل شکست خورد، توافق اسلو شکست خورد و با این حال هنوز قانع نشده اند که این طرح شکست خورده است و باید از آن دست بکشند و بپذیرند که باید به دنبال استراتژی ملی مبارزه طلبانه همراه مقاومت باشند. به همین علت رهبری فلسطینی مردد است و طرح و ابتکاری ندارد. ما همچنان با مقولات تکرای مواجه هستیم مانند نشست چهارگانه اما آیا آمریکا و روسیه کنار هم می نشینند و آیا آمریکا خواهان کنفرانس بین المللی صلح می شود. برای مثال فرانسه کنفرانسی بین المللی با مشارکت 72 کشور تشکیل داد اما اسرائیل در آن حضور نیافت و در نتیجه شکست خورد. بر همین اساس ایده های کهنه را باید کنار گذاشت و به دنبال استراتژی جدید ملی باشیم مانند مبارزه و مقاومت که هدف آن تغییر میزان قدرت است نه مذاکرات. جنبه دوم در بحران سیاسی داخلی، غایب بودن مردم فلسطین و لغو انتخابات است. این، عمق بحران سیاسی داخلی به شکلی خطرناک است و هم اکنون می بینیم که هر گروه گرایش خاصی دارد، حماس نظر خود را دارد، جهاد اسلامی نظر خود را دارد، فتح نظر خود را دارد، ابتکار ملی نظر خود را دارد، پس چگونه می توان به برنامه ای مشترک دست یافت؟
روشی که دولت فلسطین در پیش گرفته است، با جهاد مبارزه طلبانه جنبش فتح همخوانی ندارد
العالم: البته اگر انتخابات برگزار شود، پارلمان فلسطین تشکیل خواهد شد و همگان به رای اکثریت گردن خواهند نهاد و اکثریت راه را تعیین خواهد کرد؟
برغوثی: اما آیا همگان آنچه را شما اغلبیت می نامید، می پذیرند؟ اگر انتخابات برگزار شود، ما نتایج انتخابات را می دانیم و هیچ حزبی به تنهایی اکثریت را به دست نمی آورد، هرچند برنامه ملی مبارزه طلبانه اکثریت را به دست خواهد آورد. حتی داخل جنبش فتح نیز مبارزه طلبی و مبارزانی دیده می شوند که فداکاری بسیار کرده اند، قهرمانانی تقدیم کرده اند مانند شهید یاسر عرفات که هیچ کس او را از یاد نمی برد، با این حال روشی که دولت فلسطین در پیش گرفته است، روشی نیست که با جهاد مبارزه طلبانه جنبش فتح همخوانی داشته باشد و این همان بحران موجود است. به نظر من برگزاری انتخابات روش اساسی برای تحقق سه شرط است؛ نخست اینکه به برنامه مبارزه طلبانه براساس تصمیم ملت فلسطین معتقد باشد و ما در این مورد فقط درباره انتخاب پارلمان سخن نمی گوییم بلکه درباره انتخاب شورای ملی فلسطین با مشارکت فلسطینیان داخل و خارج فلسطین سخن می گوییم. شرط دوم ایجاد مشارکت دموکراتیک براساس نتایج رای گیری و انتخابات، فقط برای یک بار نیست، اینکه دوباره برای ده سال متوقف شود همانگونه که هم اکنون می بینیم که 16 سال گذشته است، بلکه انتخابات باید دوره ای باشد. شرط سوم این است که قاعده و قانونی برای ایجاد جبهه ملی یکپارچه بین همه نیروها براساس رای ملت ایجاد شود. غایب بودن مردم و لغو انتخابات، عمق بحران سیاسی داخلی است که هم اکنون نشانه های آن را می بینیم. ما با دو بحران روبرو هستیم؛ بحران دیدگاه و بحران برنامه. ما معتقدینپم که برنامه ها نیز باید تغییر کند. برنامه نباید فقط پایان اشغالگری باشد بلکه باید شامل سرنگونی نظام آپارتاید نیز باشد زیرا ملت فلسطین فقط ساکنان کرانه باختری و نوار غزه نیستند بلکه ملت فلسطین هموطنان ما داخل و خارج فلسطینند. فلسطینیان امروزه به برنامه ای ملی و مبارزه طلبانه نیاز دارند که همه نیروها را در بر گیرد.
العالم: آقای دکتر، من هم می‌خواهم کمی به واقعیت بین‌المللی برویم، امروز با تغییرات بین‌المللی کنونی، آنچه در این دنیا می‌گذرد، مشخص می‌شود که در سال‌های آینده با همین چشم انداز در صحنه بین المللی مواجه نخواهیم بود. و روشن است که موازنه قوا تغییر کرده و نیروهای جدیدی ظهور خواهند کرد. سوال این است که ما به عنوان فلسطینی، چگونه می توانیم ازاین تغییر بهره مند شویم؟ تغییری که در این مرحله ایجاد خواهد شد یا نشانه های مسرت بخش آن را مشاهده خواهیم کرد.
برغوثی: ما با سادگی و بی آلایش، متناسب با طبع و شخصیت جنبش خود، به عنوان یک جنبش آزادیبخش ملی هستیم که نه قدرت سیاسی دارد و نه سفارتخانه ای برای انجام کار دیپلماتیک. نهضت آزادیبخش ملی، در روابط با نیروها، احزاب و سازمان‌های مدنی، جامعه بین‌الملل، اتحاد و همبستگی دارد و در این همبستگی با تمام جنبشهای مبارزاتی مانند جنبش سیاه‌پوستان در ایالات متحده و نیز مانند جنبش حقوق زنان، در دهه‌های هفتاد و هشتاد است. بین جنبش آزادی بخش ملی فلسطین با تمام نیروهایی که از مردم ما حمایت می کنند یا می خواهند از مردم ما حمایت کنند، اتحاد و همبستگی وجود دارد.
جهان از نظر سیاسی، در حال تغییر و عبور از دنیای تک قطبی به سمت جهان چند قطبی است
العالم: جنبش ملی می رفت تا بین بسیاری از جنبشهای بین‌المللی تقسیم شود و این امری است که تا زمان ظهور تشکیلات خودگردان فلسطین می‌دیدیم. آرمان فلسطین و جنبش ملی را یک جنبش جهانی می دیدیم.
برغوثی: پنجاه کشور وجود دارند که با اسرائیل رابطه برقرار نکردند و در اسرائیل سفارت باز نکردند و اسرائیل را به رسمیت نشناختند تا زمانی که سازمان آزادیبخش فلسطین به آنها گفت: این امر طبق توافق اسلو امکان پذیر است. تاکید می کنم: پنجاه کشور! پس باید به طبع و ویژگی اولیه جنبش خودمان، به عنوان یک جنبش آزادیبخش ملی برگردیم. اما من نمی توانم از مردم بخواهم که «اسرائیل» را تحریم کنند، شما هم نمی توانید، اما من یا دیگر [ جنبش های فلسطینی] نمی توانیم به مردم بگوییم با "اسرائيل" قطع رابطه کنید، همزمان خودمان برای هماهنگی با اسرائیل اقدام کنیم. (خودمان با اسرائیل رابطه برقرار کنیم.)
العالم: گاهی به این امتیازدهی ها نیاز است؟
برغوثی: این صحبت جایز نیست، اول اینکه به طبع و ویژگی اصلی جنبش خودمان، به عنوان یک نهضت آزادی خواه و جنبش وطن پرست برگردیم، دوم اینکه تغییرات دنیا را متوجه شویم و درک کنیم، هم اکنون، با وجود همه رسانه های وفادار به ایالات متحده آمریکا، مهم ترین تغییر در دنیا، در حال رخ دادن است. شما تماشا می کنید. جهان از نظر سیاسی، در حال تغییر و عبور از دنیای تک قطبی به سمت جهان چند قطبی است. من یک مثال می زنم، چین مهمترین قدرت جهان امروز است، چین، یک قدرت بسیار رو به رشد است، اقتصاد چین در یک، دو یا سه سال آینده با اقتصاد آمریکا برابر می شود، چین نیرویی است که به شدت در حال حرکت رو به جلو است. قدرتی که می توان روی آن حساب کرد. برای تقویت روابط خود با چین در مواجهه با تلاش های اسرائیل برای تحکیم روابط خود با چین، چه کنیم؟ البته این امر در مورد سایر قدرت ها، مانند روسیه و دیگر کشورهای قدرتمند، صدق می کند. اما اکنون درباره چین داریم صحبت می کنیم.
یک بار با یک استاد دانشگاه از دانشگاه پکن ملاقات کردم که به من گفت: «اسرائیل» هر ساله از 50 تا 60 هیأت چینی دعوت می کند که دانشمندان، نظامیان، دانشجویان، نمایندگان مجلس و هر طیفی که به ذهن خطور می کند را شامل می شود و اسرائیلی ها سعی می کنند آنها را تحت تأثیر خود قرار دهند. درست، همان گونه که با هیأت های آمریکایی تعامل کردند، پس ما نیز به عنوان جنبش آزادیبخش ملی فلسطین می خواهیم چنین کاری انجام دهیم. اما این کار، به "امکانات" نیاز دارد و "قدرت" به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد؛ بنابراین شما باید تمام جنبشهای فلسطینی را با هم متحد کنید و به صورت استراتژیک، در این باره تامل کنید که چگونه ویتنامی های دلاور، یک میلیون شهید دادند، اما آنها بزرگترین قدرت جهان را شکست دادند. من و جزار برای مسئله آشتی و اتحاد در الجزایر بودیم، این را هم بگویم که من به شخصه از الجزایری ها و مواضع فوق العاده آنها بسیار قدردانی می کنم. آنها به من گفتند که ما مردم الجزایر، از مسن ترین رئیس جمهور تا جوان ترین شهروند، همگی از راهنمایی های "هواری بومدین" پیروی می کنیم. گفت: ما با فلسطینی ها، متحد هستیم چه ظالم باشند، و چه مظلوم. الجزایر در مبارزه با فرانسه 7.5 میلیون شهید تقدیم کرد، اما پیروز شد، چون چشم انداز و استراتژی داشت، تقدیم کردن شهدا، به تنهایی کافی نیست، رهبری باید یک استراتژی روشن داشته باشد تا فداکاری ها، ثمر دهد.
العالم: به موضوع رویارویی و مقابله برمی گردیم. در آستانه روز جهانی قدس، آخرین جمعه ماه مبارک رمضان هستیم. به نظر شما چه کاری، لازم و مطلوب است، اولا از سوی فلسطین، منطقه و جامعه بین المللی برای رسیدگی به موضوع بیت المقدس؟ در حال حاضر چه کاری از یک فلسطینی خواسته می شود؟ منظور من از فلسطینی، هم در سطح رسمی و هم در سطح مردمی است. چه کاری در سطح منطقه مطلوب است؟ چه کاری در سطح جامعه بین الملل، برای رسیدگی به موضوع بیت المقدس لازم است؟
برغوثی: بیت المقدس، دروازه فلسطین و دروازه آینده در این منطقه است، اگر از مسجد الاقصی محافظت کنیم، از بیت المقدس محافظت می کنیم، اگر از قدس محافظت کنیم، از فلسطین محافظت خواهیم کرد، معادله، کاملا روشن است و اسرائیلی ها این معادله را به خوبی متوجه شده اند، پس تصادفی نیست که در سال 1968 یکی از جنایتکاران، اقدام به آتش زدن مسجد الاقصی کرد؛ بنابراین این موضوع باید روشن باشد که اگر از مسجد الاقصی و البته سایر مقدسات اسلامی و مسیحی محافظت کنیم، از بیت المقدس محافظت کرده ایم و در نتیجه از فلسطین محافظت شده است. چه اقدامی لازم و مطلوب است؟ از فلسطینی ها انتظار می رود، به همه اختلافات پایان دهیم و متحد شویم و ثانیاً، ما یک استراتژی روشن، برای تمرکز بر حمایت از قدس، حمایت از مردم آن و مبارزه با روند یهودی سازی داشته باشیم و آن را اجرا کنیم.
اما آنچه در سطح کشورهای عربی و اسلامی مطلوب است این است که تمام جهان عرب و اسلام باید بدانند که وقتی ما از بیت المقدس و مسجد الاقصی دفاع می کنیم، تنها از خودمان و فلسطین دفاع نمی کنیم، بلکه از آنها نیز دفاع می کنیم، زیرا جاه طلبی های «اسرائیل» کشور آنها را نیز شامل خواهد شد. بنابراین، به استراتژی حمایتی، بسیار بیشتر از آنچه در حال حاضر صورت می گیرد، نیاز است و جهان عرب و اسلام، امکانات ضعیفی دارد، در حالی که اسرائیل، چندین برابر امکانات بیشتر دارد. اگر عزم جدی وجود دارد، حداقل یک استراتژی واحد، وضع شود برای همه کسانی که می خواهند از بیت المقدس، برای جلوگیری از الحاق مداوم و یهودی سازی حمایت کنند، ما از جهان می خواهیم که «اسرائیل» را مجازات و تحریم کند و اکنون فرصت بزرگی پیش آمده است که باید غنیمت شمرد. باید به دنیا گفت: آنچه اکنون می بینیم، نفاق بین المللی است و آنچه می بینیم، معیوب استانداردهای دوگانه و معیوب، در معیارها یا به عبارت دیگر پیمانه کردن با دو پیمانه است.
چگونه می شود در دو هفته تحریم های بسیاری علیه روسیه انجام شود اما طی 74 سال اسرائیل مجازاتی نشود؟
به چه حقی؟ به چه حقی، می توانید در عرض دو هفته، شش هزار مجازات برای روسیه قرار دهید؟ بدون توجه به موضوع جنگ فعلی، می پرسم: شش هزار مجازات برای روسیه در نظر می گیرید و طی 74 سال، هیچ مجازاتی برای «اسرائیل» در نظر نگرفتید. در حالی که این کشور بدترین پاکسازی قومی و طولانی ترین اشغال را انجام داد. در تاریخ بشریت، مانند این رژیم آپارتاید و نژاد پرست وجود ندارد. سازمان های حقوق بشری مورد تایید خود ایالات متحده مانند سازمان عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر، از اسرائیل دفاع می کند، اما در مورد روسیه، وقتی همین سازمان ها می گویند: این رژیم اسرائیل، نژاد پرست و آپارتاید است، در پاسخ می گویند: این گفته، یهودستیزی است! آیا این دوگانگی، نفاق نیست؟ ما باید به دنیا، مسئولیتش را متذکر شویم. به نظر من، مهمترین کار ، قطع رابطه با اسرائیل و مجازات این رژیم است. این تحریم، آینده بسیار خوبی دارد. من مطمئنم چون الان در افکار بین المللی، افراد محترمی وجود دارند و مردم می پرسند که چرا این ریاکاری و نفاق وجود دارد؟ چرا وقتی موضوع بیت المقدس یا مردم فلسطین مطرح می شود، این دونگی وجود دارد؟
العالم: دکتر مصطفی برغوثی، دبیر کل جنبش "ابتکار ملی فلسطین" ، از شما متشکریم.