العالم _ زلال قرآن
کسانی که قلب و فکرخود را از آلودگی های دنیائی پاک کنند و خود را ازدلبستگی و وابستگی به مطامع دنیا و زرق و برق های فریبنده آن که براساس بخش آخر آیه 20 سوره مبارکه حدید:
«... وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ»
ترجمه: (... بدانید که زندگانی دنیا چیزی جزمتاع فریب و غرورنیست).
فریبی بیش نیست مُنزّه نگه داشته باشند، در اثر طهارت قلب و صفای باطن و تدبر و تعمق در آیات الهی چشم حقیقت بین آنها به روی حقایق عالم هستی بازمی شود و به درک آن حقایق آنگونه که هستند توفیق خواهند یافت.
به هدایت بخش اول آیه 165 سوره مبارکه بقره:
« وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّـهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّـهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّـهِ...»
ترجمه: (برخی ازمردم (نادان) غیر خدا را همانند خدا گیرند و چنانکه خدا را بایست دوست داشت با آنها دوستی ورزند، لیکن آنها که اهل ایمانند کمال محبّت و دوستی را فقط به خدا مخصوص دارند...).
بسیاری ازمردم بدلیل ضعف قدرت تمیزحق و باطل و ناتوانی درتشخیص درست مصادیق خیروسعادت، دچار اشتباه شده ومالکیت مجازی وموقت وسائل وصول به کمال (مواهب مادی دنیا) را هدف حقیقی حیات خود تصورمی کنند و محبت خود را بجای اینکه متوجه خداوند عزّوجل نمایند بسوی آن وسائل و وسائط معطوف میکنند وبه لذت های زود گذرمادی بَسنده می نمایند.
از این آیه شریفه می توان چنین برداشت کرد که، توجه بیش ازحد ضرورت به مواهب مادی دنیا انسان را از ایمان ساقط می گرداند.