العالم ـ زلال قرآن
نظام هستی براساس حکمت بالغه الهی و برپایه سنت های حکیمانه او که همان نظام اسباب و مسببات و قانون علیت عمومی حاکم بر جهان است بنا شده است، و چون این قوانین و سنت ها که در قالب احکام ثابت و متغیر تکوینی و تشریعی وسیله اجرای مشیت و اراده الهی هستند، لذا همه این ها عوامل اصلی اداره عالم وجود می باشند.
ازآنجا که به گواه بخش دوم آیه 40 سوره مبارکه یوسف:
«...إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّـهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَالنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ»
ترجمه: (تنها حکمفرمای عالم وجود خداست، امر فرموده که جز آن ذات پاک یکتا کسی را نپرستید، این توحید آیین محکم است لیکن اکثر مردم بر این حقیقت آگه نیستند).
این احکام خود حاصل مشیت و اراده الهی بوده وصدورآنها فقط وفقط مختص ذات اقدس اوست وبس، پس تک تک مخلوقات وبخصوص انسان ها مکلفند تا خود ومشی زندگیشان با سنت ها و احکام، منطبق و هماهنگ نمایند تا بتوانند از آنها در جهت تسهیل راه کمال خویش به احسن وجه استفاده کنند.