العالم - زلال قرآن
باور قطعی و یقینی این حقیقت که روح انسان که به گواه آیه 29 سوره مبارکه حجرنفخه الهی است و از خداوند تبارک و تعالی منشاء گرفته و به شهادت آیه 31 سوره مبارکه بقره، دارای کامل ترین استعدادهای ذاتی است که به استناد آیه 1 سوره مبارکه دهر، در ابتدای خلقت آدمی کمال قابل توجهی را احراز نکرده اند و به صراحت آیات 4و5 سوره مبارکه تین، پس از خلقت در احسن تقویم، در سیر نزولی به اسفل سافلین تنزل داده شده و در ابتدای صراط کمال قرار گرفته است و براساس «منه نخرج والیه نُعید» در سیرصعودی وعروج کمالی خود الزاماً باید به اصل خویش یعنی پیشگاه با عظمت الهی رجعت نماید، وکمال حقیقی اش با رشد متعادل ومتوازن و همه جانبه استعداد های ذاتی او تا وصول به کمال مطلق ومقام اعلی قرب الهی محقق گردیده و به گواه آیات 88 89 سوره مبارکه واقعه: