العالم- کشکول
این سخنگو افزود لاپید و شیخ بن زاید در این گفت‌وگوی تلفنی، راه‌های گسترش دایره توافقنامه‌های عادی‌سازی را بررسی کردند تا شامل دیگر کشورهای عربی منطقه شود.
همانطور که مکالمه تلفنی و گزارش‌های رسانه‌ای آشکار کردند امارات متحده عربی به طرز عجیبی از طریق مشوقات مالی و فشارهای سیاسی، دیگر کشورهای عربی را برای پیوستن به قطار عادی‌سازی با رژیم اسرائیل تشویق می‌کند همانطور که در نمونه سودان دیدیم که بعد از کودتای نظامی در این کشور، امارات مستقیما سودان را برای ورود به فرآیند عادی‌سازی سوق داد.
به نظر می‌رسد امارات از ایفای نقش دلال برای عادی‌سازی میان رژیم‌های عربی و اسرائیل کلافه شده؛ زیرا تنها سه روز بعد از تماس تلفنی لاپید و بن زاید، رسانه رسمی اسرائیل به نقل از حسین شیخ محمود، سخنگوی رئیس‌جمهوری سومالی گزارش داد که دولت موگادیشو با نمایندگان پارلمان و سایرین در مورد موضوع عادی‌سازی با اسرائیل رایزنی خواهد کرد.
به گزارش همین منابع رسمی اسرائیلی، نقش امارات در تشویق سومالی برای عادی‌سازی با اسرائیل زمانی آشکار شد که حسن شیخ محمود بعد از انتخاب به عنوان رئیس‌جمهور سومالی، با مسئولان ارشد اسرائیلی در امارات در ماه مه دیدار محرمانه‌ای ترتیب داد.
بدیهی است که امارات فراتر از تبلیغ برای عادی کردن روابط میان کشورهای عربی و صهیونیست‌ها اقدام می‌کند و به شکل گسترده و از طریق تمام ابزار و امکاناتش از جمله پول، از بحران‌های اقتصادی حاکم بر برخی کشورهای عربی استفاده کرده و آنها را به عادی کردن روابط تشویق می‌کند و مدعی می‌شود برقراری روابط رسمی با تل‌آویو طناب نجات برخی از رژیم‌های عربی است.
درک اهداف سیاست امارات برای ترویج عادی‌سازی بسیار دشوار است و معلوم نیست دستاورد امارات از اعمال فشار به رژیم‌های عربی برای عادی‌سازی چیست؟ مصلحت فلسطین و عرب‌ها در سایه فشارهای امارات برای برقراری چنین رابطه‌ای چیست؟ آیا می‌توان آن را در چارچوب مقوله سیاسی تعریف کرد؟ یا اینکه با توجه به فقدان مبنای منطقی و عقلانی در هیچ زمینه سیاسی و امنیتی قرار نگیرد.