العالم- تحلیل روز
حسين امیرعبداللهیان همچنین در گفت‌وگویی تلویزیونی با اشاره به انجام ۵ دور مذاکره میان تهران و ریاض و حصول پیشرفت در سطح امنیتی، ابراز امیدواری کرد که مذاکرات به "بازگشت روابط دیپلماتیک میان ایران و سعودی به روال طبیعی منتهی شود".
جلسات گفت‌وگو میان ایران و سعودی در آوریل ۲۰۲۱ با میانجیگری عراق آغاز شد و قرار است که دور ششم این مذاکرات، علنی باشد و طی آن، مسائل سیاسی مورد بحث قرار بگیرد.
نشانه‌های قوی وجود دارد که مذاکرات میان ایران و سعودی به مرحله پیشرفت و سازنده رسیده و همزمان امارات و کویت از عزم‌شان برای اعزام سفیر در آینده نزدیک خبر داده‌اند.
در صورتی‌که ایران و سعودی موفق به عادی‌سازی روابط دوجانبه گردند این امر بر ثبات و توسعه سرتاسر منطقه تاثیر مثبتی خواهد گذاشت و امنیت عمومی کشورها را تقویت کرده و راه مداخلات خارجی را می‌بندد و همچنین دروغ بودن ادعاهای ائتلاف آمریکایی- صهیونیستی درباره دشمنی وهمی در منطقه را فاش می‌سازد.
تحولات و حوادث امروز در اوکراین بایستی درس خوبی برای تمام حکومت‌های منطقه خاورمیانه باشد چرا که وضعیت امروز اوکراین نتیجه مداخله عاملی بیگانه است که تلاش می‌کرد ناتو را با هدف محاصره روسیه توسعه دهد و این عامل هرگز به پیامدهای فاجعه‌بار چنین سیاستی علیه ملت اوکراین توجهی نمی‌کند. از سوی دیگر، آمریکا و اروپا ملت اوکراین را تنها رها کرده‌اند و فقط از این کشور پشتیبانی تسلیحاتی می‌کنند نه برای پیروز شدن در جنگ بلکه برای فرسایشی کردن روسیه.
اوکراین که بخش مهمی از اتحاد جماهیر شوروی سابق بود، دارای مرزهای زمینی و دریایی طولانی با روسیه است و روابط پیچیده تاریخی، مذهبی و اجتماعی با روسیه دارد و لذا بسیار دشوار است که امنیت روسیه را جدا از امنیت اوکراین بدانیم ولی رئیس‌جمهوری اوکراین با ساده لوحی و تحت فشار غرب، تصمیم به الحاق کشورش به ناتو گرفت؛ ناتویی که نه تنها روسیه بلکه موجودیت اوکراین را تهدید می‌کند.
پیوندهای جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی، دینی، اقتصادی، سیاسی و تجاری ایران و کشورهای منطقه از جمله سعودی پیوندهایی هستند که کم‌اهمیت‌تر از پیوندهای اوکراین و روسیه نیستند. در حالی‌که اشتراکات اوکراین با آمریکا و همچنین اشتراکات رژیم اسرائیل با کشورهای عربی و اسلامی تقریبا صفر است.
اقدامی که عربستان سعودی انجام داد، یعنی وارد شدن جدی به مذاکرات با ایران، گام بزرگی در مسیر درست است، به ویژه اینکه ایران در این مسیر بوده و هست، زیرا دست خود را به سوی عربستان سعودی و همه همسایگانش دراز می‌کند؛ به خاطر این که می‌داند امنیت و ثبات کشورهای منطقه به یکدیگر گره خورده و زمانی منطقه روی امنیت را می‌بیند که هیچ کشوری در آن در معرض تهدید قرار نگیرد.
امنیت منطقه امنیتی مشترک است و تنها عاملی که این امنیت را تهدید می‌کند، عامل خارجی است زیرا برای آنها امنیت اسرائیل اولویت دارد؛ امنیتی که در سایه ویران کردن امنیت کشورهای منطقه محقق می‌شود.