العالم _ زلال قرآن
حضرت علی (ع) در حدیث زیبائی فرموده:
«در قید بسیاری عمل نباش، بلکه مقید به آن باش که عمل تو به هدف اجابت و به درجه قبول برسد».
و امام صادق (ع) نیز فرموده:
« اخلاص موجب قبولی اعمال و جلب رضایت خداوند تبارک و تعالی می شود».
براساس این دو حدیث شریف، هرکس خالصاً لوجه الله عملی انجام دهد، عملش مورد قبول و پذیرش خداوند عزّوجل قرار می گیرد و کسی که عملش از جانب خداوند پذیرفته شود به رضا و رضوان الهی خواهد رسید و از جمله مخلصین خواهد بود، حتی اگر عمل او اندک باشد، چرا که کمترین منفعت اخلاص در نیّت و عمل این است که بنده مخلص در دنیا از آلوده شدن به عقاید باطله و گناهان و معاصی مصون می ماند، و در آخرت از آتش جهنم مصون مانده و به بهشت رضوان الهی نائل خواهد شد.