العالم - زلال قرآن
اگر نفس امّاره آدمی بحال خود رها شود، در اثر تحریکات شیاطین (جنی و انسی) طغیان می کند و با ارتکاب اعمال گناه آلود از اعتدال خارج و در راه کمال انسان مانع ایجاد می نماید، به همین جهت همگان موظف اند برای حفظ سلامت آن با جدیت تلاش کنند و با محاسبه و مواخذه و معاتبه نفس خویش، آن را بحال اعتدال برگردانند تا در پیمودن راه کمال و اعتلای روحی خود دچار انحراف نگردند و اِلّا به گواه آیات سوره مبارکه والعصر:
« وَالْعَصْرِ. إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ .إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصبر»
ترجمه: (قسم به عصر (نورانی رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم یا دوران ظهور ولی عصر علیه السّلام). که انسان هم در خسارت و زیان است. مگر آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند و به درستی و راستی و پایداری (در دین) یکدیگر را سفارش کردند) دچار خسران عظیم می شوند و سرمایه گرانبهای عمر خود را به تاراج خواهند داد و عاقبت امر آنها به زیانکاری و بدبختی و شقاوت ختم خواهد گردید.