العالم - زلال قرآن
مقام انسان ارفع از کل مخلوقات عالم (حتی فرشتگان مقرب الهی) است، پس مسئولیت او در مقابل خدا از همه آنها بیشتر است.
آیات زیر:
1– آیه 4 سوره مبارکه تین:
« لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»
ترجمه: (که ما انسان را در نیکوترین صورت (در مراتب وجود) بیافریدیم).
2– آیات 31 و32 سوره مبارکه بقره:
« وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَـٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ .قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ»
ترجمه: (و خدا همه اسماء را به آدم یاد داد، آن گاه حقایق آن اسماء را در نظر فرشتگان پدید آورد و فرمود: اسماء اینان را بیان کنید اگر شما در دعوی خود صادقید. گفتند: منزهی تو، ما نمی دانیم جز آنچه تو خود به ما تعلیم فرمودی، که تویی دانا و حکیم).
3– بخش اول آیه 30 سوره مبارکه بقره:
« وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَة ...»
ترجمه: (و (به یاد آر) وقتی که پروردگارت فرشتگان را فرمود که من در زمین خلیفه‌ای خواهم گماشت ...).
4 – آیه 11 سوره مبارکه اعراف:
« وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ»
ترجمه: (و همانا شما آدمیان را بیافریدیم و آن گاه که بدین صورت کامل آراستیم، فرشتگان را به سجده آدم مأمور کردیم، همه سجده کردند جز شیطان که ازجمله سجده کنندگان نبود).
5 – آیه 70 سوره مبارکه اسراء:
« وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِوَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا»
ترجمه: (و محققا ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم و آنها را (بر مرکب) در برّ و بحر سوار کردیم و از هر غذای لذیذ و پاکیزه آنها را روزی دادیم و آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود برتری و فضیلت کامل بخشیدیم).
6 – آیه 10 سوره مبارکه زخرف:
« الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»
ترجمه: (همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راه ها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید).
از یک طرف به عظمت و علوّ مقام انسان، و از طرف دیگر به مسئولیت بسیار سنگین او در مقابل ذات اقدس الهی تاکید و تصریح می فرمایند، تا مشخص شود که نوع انسان سنگین ترین وظائف و مسئولیتها را (که همان عبودیت و بندگی و فرمانبرداری تا اعلی مرتبه تسلیم و رضا در مقابل حضرت حق سبحانه و تعالی است) را برعهده دارد.