العالم - زلال قرآن
اِله = هم به معنی «معبود» است هم به معنی «تَحیُّر».
این واژه در قرآن کریم هم در مورد غیر خدا بکار رفته، مثل آیه 74 سوره مبارکه انعام:
« وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ»
ترجمه: (و (یاد کن) وقتی که ابراهیم به پدرش آزر (عمو و مربیش بود) گفت: آیا بت ها را به خدایی اختیار کرده‌ای؟! من تو و پیروانت را در گمراهی آشکار می بینم).
و هم در مورد خدا بکار رفته، مثل بخش آخر آیه 19 سوره مبارکه انعام:
«... قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ»
ترجمه: (... بگو: محقّقاً او خدایی یکتاست و من بیزارم از آنچه شما شریک خدا قرار می دهید).
الله = اسم اعظم حضرت باری تعالی و نام ذات اقدس او و جامع جمیع صفات جمال و کمال و جلال الهی است، که اساس و بنیان همه ادیان الهی بخصوص دین مبین اسلام بر آن استوار است، لذا معبود حقیقی فقط اوست و همه مخلوقات عالم فقط او را عبادت و بندگی می کنند، و فقط فرمان او را اطاعت می نمایند.