العالم - زلال قرآن
فطرت الهی انسان ذاتاً کمال جو و عاشق وصل به بی نهایت و قرب الهی است.
با توجه به نظام احسن و اشرف عالم، روح انسان که با توجه به حقیقت «نَفَختُ فِیهِ مِن رُوحی» از خداوند تبارک و تعالی منشاء گرفته و به استناد «مِنهُ نُخرِجُ وَ الَیه ِنُعید» حاصل از بخش آخر آیه 156 سوره مبارکه بقره «اِنّا لِله وَاِنّا اِلَیهِ راجِعُون»، باید الزاماً سیر عروج کمالی خود را طی کند و به اصل خویش که پیشگاه با عظمت الهی است رجعت و بازگشت نماید، پس او موظف است که قلب خویش را در معرض انوار معارف حقه الهیه قرار دهد و با عمل دقیق به احکام دین اسلام و رعایت تقوا و حدود الهی درصراط مستقیم کمال حقیقی مستقر شود و با رعایت خالصانه و عبودیت صادقانه و خاشعانه راه کمال بپوید و با وصول به مقام اعلی قرب خداوند سبحان در ساحل امن رضوان الهی بیاساید، ان شاء الله.