العالم - زلال قرآن
هر انسان مؤمنی موظف است که در همه احوال از وظیفه عبودیت و بندگی و حفظ حرمت محضر حضرت حق سبحانه و تعالی و جَلَت عَظَمَةُ غفلت نکند و با دقت تمام (در نماز و غیرنماز)، به سِتر عورات ظاهری و باطنی خویش بپردازد و بدن خویش را به لباس ظاهر و باطن خود را به لباس تقوا و پرهیزکاری بپوشاند و به یقین باور داشته باشد که لباس ظاهر برای ادای وظیفه عبودیت و لباس تقوا برای حفظ آداب حضور در محضر ربوبیت الزامی است، به همین سبب او مکلف است:
1 – مقابح و زشتی های تن خود را به لباس و پوشش مناسب ظاهر.
2 – زشتی های اعمال را به لباس تقوا و پرهیزکاری.
3 – آلودگی های نفس را به لباس عفاف و پاکدامنی.
4 – پلیدی های قلب و روح را به لباس طُماءنینه و تمکین و تسلیم و رضا.
بپوشاند، تا لایق حضور در محضر الهی و شمول عنایات خاصه خداوند سبحان گردد ان شاءَالله.