العالم - زلال قرآن
مؤذن در اذان و اقامه، ذکر شریف «اَشهد اَن لا اله الّا الله» را با صدای بلند و رسا فریاد می کند تا حقیقت این آیه را به قلوب خویش ودیگران بباوراند:
آیه 116 سوره مبارکه مؤمنون:
« فَتَعَالَى اللَّـهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ»
ترجمه: (پس (بدانید که) خدای پادشاه به حق، برتر است (از آنکه از او فعل عبث و بیهوده صادر شود) که هیچ خدایی به جز همان پروردگار عرش مبارک نیست).
مؤذن در اذان و اقامه، ذکر شریف «اَشهد اَن لا اله الّا الله» را بلند می گوید تا با یقین به آن بتواند خود را برای اجرای حقیقت حدیث شریف «الصلوة معراج المؤمن» و عروج به معراج قرب الهی آماده سازند.
البته تا زمانی که این امر بسیار مهم (حقیقت تهلیل) محقق نگردد و نمازگزار چشم طمع از ما سوی الله (هر آنچه غیر خدا)، جمیع مخلوقات و مطامع دنیائی نبندد و فقط به قدرت لایزال و مطلقه خداوند قادر متعال امیدوار نگردد و با انقطاع الی الله، دل و قلبش را کاملاً به ذات اقدس الهی معطوف و متوجه نسازد، لیاقت لازم برای حضور در محضر قدس ربوبی را پیدا نخواهد کرد.