العالم - زلال قرآن
«ایّاک نعبد» منحصر کردن عبادت و عبودیت است به حضرت حق سبحانه و تعالی، و «ایّاک نستعین» انحصار استعانت و یاری خواستن از اوست.
« ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» از متفرّعات «الحمدلله» و یکی از علائم بسیار مهم توحید حقیقی است، که نمازگزار بوسیله ذکر آن، با تسلیم محض الهی بودن و با حصر عبادت و استعانت به خداوند سبحان، به نوعی برای هدایت در صراط مستقیم الهی و وصول به توحید حقیقی، از پیشگاه خداوند یکتا و قادر متعال استمداد می طلبد.
نکته بسیار بسیار مهم: نمازگزار باید بکوشد با بیان درست و با توجه و حضور قلب کاملِ این آیه شریفه، شرایط جلوه کردن توحید حقیقی در قلب خویش را فراهم سازد، چرا که اگر حقیقت توحید درقلب اوجلوه نکرده ودل اوازشرک بطورمطلق تطهیر نشود، « ایاک نعبد و ایاک نستعین» او حقیقت نخواهد داشت و حصر عبادت و استعانت به خداوند سبحان عملاً صورت نمی پذیرد و توحید کامل در قلب او مستقر نمی شود.