العالم - عراق
کشورمان 8 سال در معرض جنگ تحمیلی استکبار جهانی با تمام ابزارهای خود در منطقه و حمله صدام حسین دست نشانده آمریکا قرار داشت.
رزمندگان دفاع مقدس اعم از پیر و جوان بدون ترس از مجروحیت، اسارت و یا شهادت، داوطلبانه به جبهه های نبرد می شتافتند.
علیرضا شیروی یکی از آزادگان دوران دفاع مقدس در مصاحبه با خبرنگار العالم گفت: «بیش از 7 سال در زندان رژیم بعث در اسارت بودم.
شاهد شدیدترین شکنجه های بدنی مانند سوزاندن، برق گرفتگی، ضرب و شتم و... بودم. علاوه بر آن انواع شکنجه های روحی و اذیت ها را انجام دادند. خانواده های ما نیز متحمل درد و رنج زیادی شدند. بسیاری از خانواده های اسیران از سرنوست آنان اطلاعی نداشتند.
اما اسیران در زندان های رژیم بعث مصمم بودند که محکم بایستند زیرا می خواستند با گفتار و عمل ثابت کنند که روحشان عاشق وطن است و به هر قیمتی شده در راه وطن فداکاری می کنند و از خیانت به وطن شان سرباز می زنند.
اراده رزمندگان در جبهه‌های نبرد قوی‌تر از تجهیزات نظامی بود که رژیم صدام از متحدانش به‌ویژه کشورهای غربی به دست آورده بود. آنها نمی‌خواستند انقلاب اسلامی در ایران مستقر شود و به موفقیت برسد. این در حالی است که رزمندگان جبهه های حق علیه باطل از مرگ هراسی نداشتند، بلکه شهادت آرزویشان بود.
عبدالامیر صالح الموسوی دیگر آزاده دوران دفاع مقدس به خبرنگار العالم گفت: «یکی از اعضای هیأت صلیب سرخ گفت که هر وقت به اردوگاه اسیران ایرانی می آیم، افسردگی و بیماری روحی نمی‌بینم. شما همگی سرحال و شاد هستید. از من پرسید: چطور اینگونه هستید؟ من در پاسخ گفتم: چون هدفی مانند جمهوری اسلامی ایران داریم.»
خانواده های آزادگان از ظلم فراوان رژیم بعث رنج می بردند؛ در آن زمان دولت و مردم ایران برای بازگشت قهرمانان خود از هیچ کاری دریغ نکردند؛ بالاخره جنگ تمام شد و زمان فرخنده بازگشت آزادگان به وطن فرارسید.
مقاومت در برابر اشغالگری صدام متجاوز معدوم، افتخاری است که مردم ایران به آن مباهات می‌کنند و الگویی برای سایر ملت‌ها در زمینه ایستادگی و مقاومت در برابر متجاوزان است.