العالم - فلسطین اشغالی
وزارت حمل و نقل رژیم صهیونیستی - عصر دیروز (شنبه) اعلام کرد: یک هیات اسرائیلی به ریاست «عوزی یتسحاقی»، رئیس شرکت بنادر رژیم اشغالگر، فردا (دوشنبه) عازم قبرس می شود تا با مسئولان این کشور درباره امکان خرید یکی از بنادر این جزیره که سومین جزیره بزرگ دریای مدیترانه به شمار می رود، گفتگو کند.
این اقدام اشغالگران سوالات زیادی را ایجاد کرده ، به ویژه اینکه در زمانی اتخا‍‍ذ شده است که تل آویو محاصره غزه را تشدید کرده است و با وجود قحطی گسترده در باریکه غزه و وضعیت فاجعه بار انسانی در این منطقه، اجازه ورود کمک های بشردوستانه به این منطقه از طریق گذرگاه های زمینی را نمی دهد.
هدف اشغالگران از این اقدام چیست؟ و این طرح با برنامه های اسرائیل در مرحله پس از جنگ و بندری که آمریکا به دنبال تاسیس آن درغزه است، چیست؟
روزنامه یدیعوت آحرونوت نوشت: تل آویو با خرید بندر در قبرس به دنبال دستیابی به دو هدف اصلی ذیل است:
نخست : استفاده از بندر برای بازرسی کشتی های حامل کمک های بشردوستانه قبل از رسیدن به بندری که آمریکا در تلاش برای ایجاد آن در سواحل غزه است.
هدف دوم، رفع محاصره بنادر سرزمین‌های اشغالی پس از حملات یمن
این روزنامه نوشت: این اقدام بخشی از تلاش‌های تل‌آویو برای یافتن مسیرهای دریایی برای انتقال کالا به سرزمین اشغالی با توجه به چالش‌های کنونی و چالش های پیش روی آنها در زمینه امنیت ملی در رابطه با خدمات لجستیکی دریایی است.
جای تعجب ندارد که اشغالگران با توجه به حملات انصارالله یمن به کشتی‌هایی که به سمت بنادر سرزمین‌های اشغالی حرکت می‌کنند، به دنبال جایگزین‌هایی برای اطمینان از رسیدن کالاها به اراضی اشغالی است، که گزارش‌ها نشان می‌دهند برای اقتصاد رژیم دردسر ایجاد کرده است.
کریدور دریایی برای تحمیل واقعیتی جدید
ساری عرابی، نویسنده و پژوهشگر سیاسی معتقد است که ایده خرید بندری در قبرس به منظور گشودن مسیر دریایی به غزه، گامی بسیار جلوتر از تفکر کنونی آمریکا مبنی بر ایجاد اسکله دریایی برای دریافت کمک های بشردوستانه در باریکه غزه است.
وی به الجزیره گفت: اسرائیل از این طریق به دنبال دستیابی به 4 هدف است:
مهندسی مجدد باریکه غزه با ایجاد شرایط جدید سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که قطعا درراستای دیدگاه های اسرائیل و آمریکا خواهد بود.
تشدید سلطه امنیتی و اقتصادی کامل بر باریکه غزه، به طوری که اسرائیل تنها طرفی خواهد بود که بر همه چیزهایی که وارد باریکه غزه می شود یا از آن خارج می شود، کنترل خواهد داشت.
رژیم متوجه شده که این جنگ تصورات جدیدی درباره باریکه باریکه غزه ایجاد کرده است و دیگر هیچکس نمی تواند در مورد محاصره مداوم این باریکه به مدت 17 سال سکوت کند و اکنون همه متوجه شده اند که یکی از دلایل انفجار7 اکتبر؛ محاصره کامل غزه توسط اسرائیل است و از این رو ، پس از پایان این جنگ، خود را ملزم به لغو محاصره باریکه غزه می بیند و اسرائیل هرگز چنین چیزی را قبول نخواهد کرد، مگر اینکه مطمئن شود که حرف آخر با آن خواهد بود.
اسرائیل همچنین می خواهد بار شرمساری را از دوش مصر بردارد، زیرا این کشور پس از تراکم هزاران کامیون کمک رسانی در گذرگاه رفح به دلیل بازرسی های اسرائیل، به تنگنا افتاد، خرید بندر لزوماً به معنای حذف مصر نیست.
عرابی همچنین بر این باور است که از جمله اهدافی که اسرائیل به دنبال آن است، جریان امدادرسانی به باریکه غزه از طریق دریا و نه از گذرگاه رفح است تا بتواند ضمن بهبود وجهه خود، این جنگ را تداوم بخشد که به شدت با دیدگاه آمریکا از سیر وقایع باریکه غزه همخوانی دارد.
ایده قدیمی
به گفته روزنامه تایمزآف، ایده گشایش کریدور دریایی به غزه از طریق بنادر قبرس، ایده ای جدید نیست، زیرا اسرائیل پیشتر در سال 2018 پس از مذاکره با جنبش مقاومت اسلامی (حماس) با ایجاد یک بندر دریایی درمعامله بازگرداندن اجساد دو سرباز اسرائیلی که در بازداشت این جنبش بود، برای خدمت به قبرس توافق کرده بود.
اما تل‌آویو آن زمان درباره اهداف خود درباره تصویب کریدور دریایی کمتر ابهام داشت. آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ وقت اسرائیل ، گفت که این طرح مستلزم ایجاد «یک سیستم نظارتی اسرائیلی است که تضمین کند حماس از بندر برای قاچاق اسلحه به باریکه غزه استفاده نخواهد کرد.
کانال عبری حداشوت در آن زمان به نقل از یکی از مقامات وزارت جنگ اسرائیل گفت که طرح اسرائیل مستقیماً به ساکنان غزه ارائه می شود " درحالی که حماس را دور می زند."
این مقام اسرائیلی گفت: «ما این طرح را مستقیماً ارائه خواهیم کرد و به آنها توضیح خواهیم داد: این ممکن است، این بهاست، می توانید قبول کنید می توانید رد کنید».
جابجایی اجباری از طریق دریا
برخی ناظران بیم دارند که احیای طرح قدیمی بخشی از تلاش های اسرائیل برای جابجایی اجباری مردم غزه از این باریکه است.
حسن ایوب، استاد سیاست بین‌الملل دانشگاه النجاح، معتقد است که این اقدام خطرات واقعی مربوط به جابجایی اجباری خاموش و سیستماتیک جمعیت باریکه غزه را به دنبال دارد.
وی گفت: این موضوع در چارچوب یک طرح سیستماتیک با استفاده از سلاح گرسنگی و تخریب زیرساخت های باریکه غزه و تبدیل آن به مکانی نامناسب برای زندگی است که پس از آن موضوع کمک های بشردوستانه دراختیاراسرائیل، قرار می گیرد که خود به معنای دور زدن قوانین بین المللی و تصمیمات دیوان بین المللی لاهه و تلاش برای کمک به کسانی است که می خواهند باریکه غزه را از طریق گذرگاه دریایی ترک کنند.
ایوب بر این باور است که طرح آوارگی اجباری دلیل اصلی برهم خوردن مذاکرات برای دستیابی به آتش بس در غزه و خودداری اسرائیل از بازگرداندن ساکنان به شمال باریکه غزه و عقب نشینی رژیم از آنجا، بیانگر متعهد بودن تل آویو به طرح اصلی خود یعنی تخلیه ساکنان غزه است.