العالم – خبر و چند تحلیل
-انفجار دستگاه‌های پیجر روز سه‌شنبه به شهادت 12 نفر از جمله دو کودک و زخمی شدن حدود 3000 نفر منجر شد. دستگاه پیجر را نه فقط اعضای حزب‌الله بلکه بسیاری از مراکز غیر نظامی مانند بیمارستان‌ها، شرکت‌ها ، ادارات و اتحادیه‌های حرفه‌ای نیازمند به یک سیستم داخلی ارتباطی کارمندان استفاده می‌کنند مساله‌ای که این جنایت انفجار را جنایتی غیرانسانی و غیر اخلاقی کرده و برخی نویسندگان آن را شبیه عملیات مسموم کردن رودی دانستند که افراد مورد هدف از آن بخورند.
-پرواضح است که رژیم صهیونیستی با این اقدام شنیع، ناتوانی خود را در مقابله با محور مقاومت آشکار کرد، لذا دست به چنین جنایات ناجوانمردانه‌ای زد. این همان چیزی است که رسانه‌های اسرائیلی با استناد به منابع "امنیتی" و "آگاه" بدان اعتراف کردند .
-این جنایت قرار بود زمانی انجام شود که رژیم صهیونیستی در جنگی گسترده با لبنان وارد شود تا قدرت خود را در آن جنگ نشان دهد. اما دلیل اجرای آن در شرایط کنونی را آگاه شدن دو نفر از اعضای حزب الله از این طرح اعلام کردند، بنابراین رژیم برای اجرای جنایت عجله کرد. اما حقیقت این است که رژیم جرأت ندارد و نخواهد کرد جنگی همه جانبه علیه لبنان به راه بیندازد، زیرا نتایج آن را از قبل می‌داند، بنابراین جنایت شنیع را برای تحت کنترل نگه داشتن امور مرتکب شد.
-قبل از اینکه به بعد دیگر این جنایت بزدلانه اسرائیل بپردازیم ، باید بر نکاتی تاکید کنیم و آن اینکه هدف اصلی این جنایت فشار بر حزب‌الله برای توقف عملیات نظامی خود جهت حمایت از غزه است.
هدفی که محقق نشده و فقط با توقف تجاوز به غزه محقق خواهد شد به ویژه پس از بیانیه حزب الله که در آن بر حمایت مستمر خود از مقاومت فلسطین تأکید و رژیم را به «قصاص عادلانه» تهدید کرد.
این جنایت همچنین به‌عنوان تلاشی ناکام برای جلوگیری از فرسایش نیروهای رژیم اشغالگر توسط حزب‌الله در یک دوره 11 ماهه با مشغول ساختن مقاومت به چنین رویدادهایی بود که بیشتر جنبه روانی دارد تا نظامی.
اما نیروهای مقاومت می‌داند چگونه می‌تواند رژیم را وادارد تا بهای حمله به غیرنظامیان را پرداخت کند، بدون اینکه به این رژیم فرصتی بدهد تا آمریکا و دیگر کشورهای غربی را در جنگی شکست‌خورده برای دفاع از یک رژیم شکننده درگیر کند که خشم نیروهای مقاومت را در پی داشته باشد.
-وجه دیگر جنایت بمب‌گذاری دستگاه‌های پیجر که بسیاری از آن غافل شده‌اند، این است که اسرائیل در عمل ثابت کرده است که هیچ متحد، دوست و حتی بی‌طرفی را به رسمیت نمی‌شناسد و برای رسیدن به اهداف شوم خود همه را قربانی می‌کند. این رژیم در جنایت بمب‌گذاری دستگاه‌های پیجر که در آن بسیاری از غیرنظامیان کشته شدند، پس از اینکه توانست مواد منفجره را در دستگاه‌های پیجر وارداتی لبنان جاسازی کند، منافع تایوان را نیز قربانی کرد. بدین معنا که رژیم اشغالگر نه تنها از این معامله آگاه بوده، بلکه با کارگذاری مواد منفجره در آن، به صورت مخرب در این معامله، مداخله کرده است که تایوان را در مظان اتهام مشارکت یا غفلت، قرار می‌دهد چراکه در هر دو صورت دولت تایوان مسئول بوده و باید عواقب نقش خود را در این جنایت متحمل شود. نکته مهم دیگر این که تکذیب شرکت تایوانی "گلد آپولو" (Gold Apollo)، واقعیت ارسال محموله پیجر به لبنان را تغییر نمی‌دهد هرچند که این محموله توسط یک شرکت مجارستانی به نام بک (BAC) ارسال شده است. این که منبع محموله مجارستان بوده است نیز واقعیت را در تغییر نمی‌دهد، زیرا شرکت مجارستانی بک که دفتر مرکزی آن در بوداپست است، شریک گلد آپولو است که پس از یک همکاری طولانی مدت، از نام تجاری آن استفاده کند. در حال حاضر کشورهایی مانند تایوان و مجارستان باید انتظار حضور در دادگاه‌های بین المللی را داشته باشند تا غرامت هنگفت مالی به قربانیان وسایل ارتباطی حاوی مواد منفجره که آنها به لبنان فرستاده‌اند، پرداخت کنند. علاوه بر این، آنها شهرت خود را در بازارهای جهانی به عنوان شرکت‌های غیرقابل اعتمادی که مورد نفوذ موساد قرار گرفته‌اند، از دست خواهند داد.
-مسلم است که جنایت بمب‌گذاری دستگاه‌های پیجر تایوانی در روز سه‌شنبه و دستگاه‌های واکی تاکی ایکوم ژاپنی در روز چهارشنبه که توسط اسرائیل انجام و منجر به کشته شدن 9 نفر و زخمی شدن 300 نفر شد، تهدیدی برای تولید کارخانه‌ها در کشورهای غربی، اروپایی و آسیایی است که با این رژیم جنایتکار به عنوان متحدی که به حاکمیت کشورها، منافع و خطوط قرمز آنها احترام می‌گذارد، معامله می‌کنند اما پس از این جنایت کاملا مشخص شد که این انتظار توهمی بیش نیست.
-جنایت انفجار پیجرها باید زنگ خطر را در میان کشورهای عربی و اسلامی سازشکار که در زمینه سیاسی و اقتصادی به این رژیم خائن اعتماد و روابط خود را عادی‌سازی کرده‌اند، به صدا درآورد. این کشورها دستگاه‌ها، سامانه‌ها و سلاح‌های جاسوسی را از اسرائیل وارد می‌کند، بدون اینکه متوجه خطر بزرگ آن برای امنیت، ثبات، منافع و حاکمیت خود باشند؛ این رژیم که به راحتی توانست چنین خیانت شرم‌آوری نسبت به تایوان، مجارستان و ژاپن انجام دهد، به‌آسانی می‌تواند کشورهای عربی و اسلامی را نیز به عرصه این‌گونه فعالیت‌های مخرب خود تبدیل کند. در این صورت کشورهای سازشکار علاوه بر خسارات مادی و اقتصادی وارده، ثبات و امنیت خود را نیز از دست خواهد داد هرچند منافع آنها ولو به شکل صوری، با منافع تجاری رژیم صهیونیستی در تضاد باشد.