العالم - فلسطین اشغالی
جوان فلسطینی نقابدار که با فلاخن در دست به مقابله با نیروهای اشغالگر اسرائیلی برخاسته بود، هرگز تصور نمیکرد که رقصش میان آتش و دود، به یکی از نمادهای خیزش ملتها در سراسر جهان بدل شود.
در لحظهای از درگیری و تماس مستقیم با دشمن، در نزدیکی مرزهای غزه، او با زمین خود یکی شد و حرکاتی خودجوش برگرفته از دبکه فلسطینی را اجرا کرد و گفت: «این زمین از آنِ من و نیاکانم است.»
بسیاری در جریان اعتراضات جهانی در حمایت از فلسطین، این رقص را اجرا کردند و آن را به رقص سرخپوستان آمریکایی تشبیه کردند؛ رقصی که در دل جنگها و نبردها معنا مییافت.
این رقص، بیانگر حمایت از مبارزان و میل به انتقام از دشمن بود.
اما این رقص صرفاً مجموعهای از حرکات بدنی نیست؛ بلکه حامل پیامی نمادین و ژرف است که اراده ملتهای ستمدیده را در برابر خشونت و اشغالگری به تصویر میکشد.
و همچنین شکلی هنری از بیان خیزش و مقاومت است.