العالم - سوریه
به گزارش شبکه خبری العالم؛ تصمیم مجلس نمایندگان آمریکا برای لغو "قانون سزار" بیش از آنکه ماهیتی اقتصادی داشته باشد، اقدامی سیاسی با شروطی است که به واشنگتن اجازه میدهد در هر زمان این قانون را دوباره فعال کند؛ اما این تصمیم با واقعیتی از بیثبات سوریه روبهروست، جایی که کشور همچنان از فقدان زیرساختهای قانونی و امنیتی لازم برای جذب سرمایهگذاری و دریافت حمایت خارجی رنج میبرد.
بنا بر این گزارش، لغو این قانون، که سالها با اصلاحات و الحاقات متعدد سنگینتر شده، اینبار نیز با بندهایی همچون: "امنیت کشورهای همسایه"،"مبارزه با تروریسم" و "تسویهحساب باقیمانده پرونده تسلیحات شیمیایی" همراه است که هر آن؛ امکان بازگرداندنش را به آمریکا میدهد.
با وجود فضای شاد و جشن رسانهای، اما این اقدام در میدان عمل چندان اثرگذار نیست؛ زیرا لغو محدودیتهایی که میتوانست راه را برای ورود سرمایه به سوریه هموار کند، اکنون در برابر واقعیت پیچیده ی این کشور از جمله، "نبود چارچوب قانونی کارآمد"، "ناامنی پایدار" و "زنجیرهای از بحرانها، از جنوب ملتهب کشور گرفته تا گرههای امنیتی و اجتماعی سویدا و تنشهای شرق فرات"؛ قرار گرفته است.
از سوی دیگر، نقش اساسی خود آمریکا نیز بر این تصویر سایه انداخته است. ایالات متحده که از زمان فروپاشی ساختار قبلی حکومت دمشق و لغزش کشور به سمت بحران سیاسی، عملا مدیریت پرونده سوریه را در دست گرفته است، اکنون میکوشد "داستان موفقیتی" برای خود بسازد؛ داستانی که پیش از اقناع دیگران، برای قانعکردن نهادهای تصمیمساز در واشنطن ضروری به نظر میرسد.
آمریکا با این رویکرد در پی آن است که مدل "مهندسی آمریکایی برای آینده منطقه" را به نمایش بگذارد؛ مدلی که تنها محدود به سوریه نیست و از نگاه واشنطن، حتی میتواند به تجربههایی مشابه آنچه در مسیر "جولانی" رقم خورده، مشروعیت ببخشد.
با همه ی این تفاصیل، اما پرسش محوری همچنان پابرجاست:
آیا داستانهایی که بر طبق پلان سیاست آمریکایی روایت و پرداخته می شوند، واقعیتی شبیه به خودشان را خلق میکنند؟.. یا اینکه سوریه، با تاریخ طولانی اش، آنقدر بزرگ است که نمیتوان آن را به یک پوستر تبلیغاتی برای تبلیغ یک مدل آمریکایی تبدیل کرد؟