به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، روزنامه انگلیسی ایندیپندنت در تحلیلی نوشت: امیر نشین کوچک نفتی قطر، سال های طولانی شریک مطمئن آمریکا در خاورمیانه بود و بزرگترین پایگاه نظامی واشنگتن را در منطقه میزبانی کرد؛ از طرفی دیگر قطر ابزار اجرای سیاست های غربی علیه ایران است و برای سرنگونی نظام سوریه تلاش می کند.
دو سال پس از آغاز انقلاب های عربی، قطر اقدام به تجهیز و تقویت نسل جدید اسلام گراهای تندرو در مناطق مختلف خاورمیانه کرد و همچنین تغییر تدریجی سیاست های این کشور باعث تقابل منافع با آمریکا شد.
به دیدگاه ایندیپندنت، قطر همزمان با اعمال نفوذ در کشورهای صحنه انقلاب عربی تلاش کرد تا در غرب هم نفوذ داشته باشد و با حمایت مالی از دانشگاه های غربی و مراکز پژوهشی نظیر دانشگاه جورج تاون و موسسه بروکینگز، به رشد دیدگاه های خود درباره آینده خاورمیانه در غرب پرداخت.
قطر برای این که خود را به عنوان کشوری در خدمت منافع عمومی ملت ها معرفی کند، صدها میلیون دلار برای برقراری صلح در دارفور و سودان، میزبانی شورشیان مسلح و پناهندگان، اسکان رهبران قبائل در هتل های گران قیمت دوحه برای برگزاری مذاکرات هزینه کرد وهمچنین برای تقویت دولت ملی لبنان دخالت کرد.
انديپندنت، افزود: قطر روابط پيچيده اي با ايران دارد، اين كشور در سال 2010 با ايران توافقنامه نظامي امضا كرد و روابط خود را با هم پيمانان سنتي ايران از جمله حماس و حزب الله حفظ كرد؛ اما با حمایت مسلحانه از مخالفان سوری که در جنگ علیه بشار اسد نزديك ترين هم پيمان ايران هستند، کاهش نفوذ ایران را در دستور کار خود قرار داد.
"ابراهيم جمباري" ديپلمات سابق نيجريه اي كه بيش از 12 بار هنگام مذاكرات صلح دارفور به دوحه سفر كرده است، مي گويد: قطر مي خواهد به عنوان بازيگر اصلي بسيار مهم در منطقه در نظر گرفته شود و مورد احترام قرار گيرد؛ اما شیوه حمایت این کشور از برخی بازیگران ویژه در روند انقلاب های عربی باعث شده تا دوحه بسياري از اعتبار خود را به عنوان یک ميانجي از دست بدهد.
حمایت مالی تسلیحاتی قطر از مخالفان مسلح سوری علیه نظام بشار اسد یکی از این نمونه هاست که با انتقادات فراوانی همراه شده است.
همچنین در ليبي، قطر از نخستين كشورهايي بود كه جنگنده ها را براي حملات ناتو عليه قذافي فرستاد، اما پس از سرنگوني قذافي در حمايت از گروه هاي اسلامي براي در دست گرفتن دولت انتقالي ليبي زیاده روی كرد.
"ابراهيم دباشي" نماينده ليبي در سازمان ملل نیز معتقد است که قطر از گروه هاي مشخصي در ليبي حمايت مي كرد، اما اين گروهها از حمايت مردمي برخوردار نبودند؛...گروه اصلي كه مورد حمايت آنها بود هيچ كرسي در جمعيت ملي ليبي به دست نياورد، به گمان من ليبيایی ها نسبت به دخالتهاي خارجي در كشورشان بسيار حساسند و معتقدم كه قطري ها نيز اينك متوجه اين مساله شدند.