به گزارش پایگاه خبری العالم، خلیل حرب در گزارشی در روزنامه السفیر چاپ بیروت با اشاره به این مساله به مقایسه میان لورنس عربستان و اردوغان پرداخته و نوشته است: کوفیه و عقالی که اردوغان پوشیده بود همان پوشش "توماس ادوارد لورنس " است با این تفاوت که اردوغان قیافه و لحن شرقی داشت.
اردوغان برخی کلمات عربی را چاشنی صحبت هایش کرده بود؛ لورنس عربستان اما با گویش عربی مردم حلب صحبت می کرد.
لورنس انگلیس کوفیه و عقال عربی را می پوشید تا وابستگی اش را به سرویس جاسوسی انگلیس پنهان کند و آزادانه به نام "انقلاب بزرگ عربی" این سو و آن سو پرسه بزند، نوید بدهد، نقشه بریزد و سرزمین ها را فتح کند. لورنس ترکیه نیز در اقدامی تبلیغاتی و سیاسی کارانه با همان پوشش اهداف ترکیه و غرب را در اردوگاه های آوارگان سوری دنبال می کند.
قبای عربی اردوغان در بازدید از اردوگاه آقاقلعه – کمپ استقرار خانواده های شورشیان مسلح سوری- همزمان با جشن های آغاز سال نو میلادی شباهت هایی با بابا نوئل نیز دارد.
اردوغان در میان خانواده های آواره سوری می چرخید و با بچه ها بازی می کرد و آن ها را روی دوش می گذاشت و می گفت: "هر زایشی دردناک است و سوریه هم در حال زایش است" . او با قبای سرخش گویی نقش شخصیت اسطوره ای مسیحیت را بازی و آرزوهای کودکان را بر آورده می کرد.
واقعیت اما این است که سیاست ها و منافع کشورها با ظریف کاری های بابانوئل عملی نمی شود؛ با این حال چنین کارهایی در چارچوب جنگ نرم برای وانمود کردن خویش به عنوان دوستی مهربان و معرفی رقیب (نظام سوریه) به عنوان "دشمنی شیطان صفت" لازم است.
پارادوکسی در این میان دیده می شود و آن این است که لورنس عربستان برای عملی کردن منافع انگلیس در جنگ جهانی اول اعراب را ضد حکومت عثمانی می شوراند. اردوغان اما متهم است که با سیاست " به صفر رساندن مشکلات" با همسایگانش به دنبال احیای [امپراتوری]عثمانی جدید است. ماموریت ترکیه ولی همچون افسر انگلیسی 100 سال پیش، تامین منافع ترکیه و عموم کشورهای غربی است.