به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، المنار لبنان به نقل از منابع نزدیک به پرونده گفت‌وگو و اعلام کرد: مقامات لبنان و سوریه با فهرست‌های مبادله ارائه شده از سوی افراد مسلح از طریق قطر و ترکیه شامل زندانیان اسلام‌گرا در لبنان که احتمالاً وابسته به گروه تندروی فتح‌الاسلام و برخی زندانیان در سوریه موافقت کرده‌اند.
نضال حماده که این گزارش را نوشته است، در ادامه در ادامه به نقل از منابع آگاه نوشت: طرف قطری به یک و نیم ماه مهلت برای انجام مبادله اشاره کرد و گفت: ایرانی‌ها یک ماه و نیم منتظر ماندند تا گروگان‌هایشان را تحویل گرفتند.
منابع مخالفان سوری نیز در همین راستا می‌گویند که پرونده گروگان‌ها به ویژه پس از واکنش تند افراد مسلح شهرک الفوعه در ریف ادلب شمالی نسبت به ربوده شدن یک دستگاه اتوبوس با 50 زن و کودک در این شهر جدی شده است.
ترک‌ها نیز از پاسخ اهالی الفوعه شگفت زده شدند، چون شمار ربوده شدگان به 1200 نفر افزایش یافت که شماری از آنها از مسئولان محلی در گروه‌های مسلح هستند. مردم الفوعه که از آنها به عنوان طرفداران دولت سوریه یاد می‌شود، پس از تصرف فرودگاه تفتناز توسط شورشیان مسلح، هدف حمله آنها قرار گرفتند و در چند نوبت نیز برای تصرف آن تلاش شد، اما همه تلاش‌های شورشیان که بیشتر آنها وابسته به جبهه النصره بود، با شکست مواجه شد.
گفته شده که اتوبوس مذکور را گروه وابسته به حسان عبود از روستای سرمین که خود از فرماندهان جبهه النصره بوده و از طریق گردان شهدای بنش به صورت مستقیم با سازمان اطلاعات ترکیه همکاری دارد، ربوده است و از این‌رو هیچ ارتباطی با افراد مسلح ارتش آزاد ندارد.
گفته شده که اختلافات زیادی میان اهالی بنش، معره مصرین، تفتناز و سرمین که اعضای خانواده‌شان ربوده شده‌اند با گروه‌های مسلح وابسته به دفاتر همانگی محلی بر سر ضرورت حل سریع پرونده مزبور بدون خونریزی و تاخیر رخ داده است.
در این میان اقدام مقابله به مثل ساکنان الفوعه در برابر تروریست‌های جبهه النصره که آدم‌ربایی را جزئی جدایی‌ناپذیر از رفتار خود در سوریه کرده‌اند، ترکیه را در وضعیت دشواری قرار داده است. ترک‌ها که هیچ وقت فکر نمی‌کردند ساکنان الفوعه به این شکل انتقام بگیرند، چرا که این مساله باعث شده تا به حجم نفوذ و جایگاه ترکیه در مناطق فعالیت شورشیان مسلح به خصوص جبهه النصره آسیب وارد شود و آنکارا نتواند به مدیریت مسایل بپردازد.
اختلاف نظر ترکیه و اخوان المسلمین
از سوی دیگر به نظر می‌رسد روند شتاب زده وقایع در الفوعه و مناطق اطراف آن، به برنامه‌ریزی‌های اخوان المسلمین در سوریه که از طریق جبهه النصره و "محمد فاروق طیفور" رهبر آن، برای حمله به این منطقه پایان داد.
موعد حمله به این منطقه چندین بار به تعویق افتاد، به ویژه پس از جنگ فرودگاه تفتناز که در کنار الفوعه واقع شده است، طیفور قصد داشت این جنگ را با حمله به الفوعه و تصرف حومه شمالی ادلب کامل کند، اما برنامه‌ریزی‌های ترکیه، کُرد محور بود به ویژه در جنگ راس العین و پیش از ورود به باتلاق سخت الفوعه که به شکل طبیعی فشارهای عراق، ایران و لبنان را سبب می‌شد. این در حالی است که عناصر مسلح که در جنگ تفتناز شرکت کردند، به مناطق دیگر به ویژه منطقه فرودگاه النیرب و منغ که آنها نیز کانون جنگ فرودگاه‌ها بود، رفتند.
بر خلاف مواضع ترک‌ها، گروه اخوان المسلمین سعی داشت در راس العین آتش‌بس برقرار کند تا وضعیت "قرار گرفتن در برابر عمل انجام شده" را حاکم کند و جنگ الفوعه را آغاز کند. اخوان المسلمین در اقدامی که به مثابه دور زدن موضع گیری ترکیه بود، "میشال کیلو" از مخالفان نظام سوریه را به عنوان میانجی ائتلاف به شهر راس العین فرستاد تا بتواند به آتش بس دست یابد و زمینه انتقال عناصر مسلح از راس العین به الفوعه را فراهم کند، اما مسئولان ترکیه به میشال کلیو اجازه ورود به راس العین را ندادند.
گروه اخوان المسلمین در واکنش به این موضوع گیری ترکیه، یک روز بعد از بازگشت کیلو از مرزهای ترکیه با سوریه، اعلام کرد که در حال برنامه ریزی برای حمله گسترده به ریف ادلب است و به این شیوه بر آغاز جنگ الفوعه پافشاری کرد. در مقابل ترکیه، ارسال محموله سلاح‌های سنگین به داخل سوریه را متوقف کرد، سلاح‌هایی که از اوکراین خریداری شده بود تا در اختیار عناصر مسلح در سوریه قرار گیرد. در میان این سلاح‌ها، توپ های سنگین، گلوله‌های تانک و سلاح‌هایی ساخت روسیه وجود داشت که استفاده از آنها برای گروه‌های مسلح ساده‌تر از سلاح‌های پیچیده غربی بود به ویژه که اکثر عناصر مسلح در ارتش سوریه دوره سربازی را گذرانده بودند و با این سلاح‌ها آشنایی داشتند.
در ادامه این گزارش آمده است: اما هفته گذشته، کردها و گروه‌های مسلح در راس العین، قرارداد 10 بندی آتش بس با یکدیگر امضا کردند و این مساله روند تلاش‌های طیفور و پافشاری او بر آغاز جنگ، او را دچار اشتباه آدم ربایی کرد که قصد داشت از آن یا برای برافروختن آتش جنگ الفوعه بهره ببرد یا آن را به عنوان معامله‌ای برای مذاکره بر سر تسلیم شهر بدون جنگ و خونریزی به کار گیرد، اما واکنش گسترده و فوری ساکنان الفوعه، شرایط را که از اساس پیچیده بود، وارد مرحله تازه‌ای تحت عنوان آدم ربایی متقابل آن هم با رویکردی بزرگ‌تر کرد که هم ترکیه و قطر را به دردسر انداخت و هم جبهه النصره را در شرایطی قرار داد که دیگر نتواند دست به هیچ عملیاتی در این منطقه بزند.