کارامبولا (Carambola) - میوه‌ی ستاره‌ای
نام این میوه کاملا مناسب با شکل ظاهری آن است. "کارامبولا" به طور کلی بومی جنوب شرق آسیا است، اگرچه کارشناسان معتقدند به راحتی در نقاط گرمسیری دیگر نیز رشد می کند. هنگامی که کارامبولا برش می خورد کاملا شبیه به یک ستاره پنج پر است. این میوه شیرین نه تنها مزه خوبی دارد، بلکه غنی از ویتامین C و آنتی اکسیدان‌ها بوده و از اسید، قند و سدیم پایینی برخوردار است. پیتایا (Pitaya) - اژدها میوه
"پیتایا" حاوی طیف وسیعی از مواد خوشمزه از انواع مختلف کاکتوس است. این میوه در کشورهای مختلف آسیایی رشد کرده و به واسطه کشور یا منطقه‌ای که در آن می روید دارای نام‌های مختلفی است که از آن جمله می توان به "توت فرنگی گلابی" یا "میوه مروارید" اشاره کرد. گوشت میوه پیتایا دارای دانه‌های سیاه - مشابه با کیوی - بوده و به صورت خام خورده می شود. این میوه اندکی ترش مزه است. دوریان (Durian) - میوه بد بو "دوریان" از بویی به واقع بد برخوردار است که بسیاری را حتی از مزه کردن آن باز می دارد. اما دوریان به عنوان پادشاه میوه‌ها نیز شناخته می شود زیرا بخش خوراکی آن بسیار خوشمزه بوده و در بسیاری از بشقاب‌های کشورهای جنوب غرب آسیا استفاده می شود. در شرایطی که بیش از 30 نوع گیاه دوریان وجود دارد، اما تنها 33 درصد از آنها خوراکی هستند. یانگ‌می (Yangmei) - توت فرنگی چینی "یانگ‌می" یا توت فرنگی چینی همان گونه که از نامش مشخص است بومی چین بوده و از درختانی زیبا و رنگارنگ برخوردار است. درختان یانگ‌می عمدتا در پارک‌ها و باغ‌ها جنبه زینتی داشته و میوه‌های قرمز رنگ آنها دارای طعمی دوست داشتنی هستند. هسته بزرگ یانگ‌می حدود نیمی از کل حجم میوه را به خود اختصاص می دهد. نونی (Noni) "نونی" با ظاهر عجیب خود دارای نام‌های عجیبی مانند "پودینگ سگ" و "میوه‌ی پنیری" نیز است. این میوه بومی آسیا است. از نونی بیشتر برای تهیه نوشیدنی‌های میوه‌ای که گفته می شود از لحاظ پزشکی مفید هستند، استفاده می شود. از آبمیوه نونی به طور سنتی به عنوان دارو برای درمان بیماری‌هایی مانند بی نظمی کارکرد روده و عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده می شد، اما آزمایش‌های عملی، موثر بودن آن را اثبات نکرده است. رامبوتان (Rambutan) "رامبوتان" بیشتر در مالزی رشد می کند و از پوست چرمی قرمز رنگ برخوردار است. رامبوتان یکی از معروف‌ترین میوه‌های جنوب شرق آسیا محسوب می شود. گوشت این میوه، آبدار و شیرین بوده و به طور گسترده در تولید مربا استفاده می شود. گوشت رامبوتان سفید یا صورتی رنگ بوده و هر میوه دارای یک هسته ترد و نرم است که اگر به صورت نپخته خورده شود، خاصیت سمی ملایمی دارد. میوه جک (Jackfruit) جنوب غربی هند، بنگلادش، فیلیپین و سریلانکا زادگاه "میوه جک" هستند که در استرالیا نیز شناخته شده است. در داخل این میوه، دانه‌ها با گوشتی آبدار احاطه شده که مزه ملایم آناناسی دارد. از گوشت این میوه در تولید چیپس شیرین و پخت و پز نیز استفاده می شود. لیچی (Lychee) در شرایطی که بسیاری "لیچی" را میوه‌ای چینی در نظر می گیرند، اما تنها بومی این کشور نبوده و در هند و تایوان نیز یافت می شود. درختان این میوه همواره سبز هستند. لیچی با پوششی سخت احاطه شده و از گوشتی سفید با بافتی شبیه میوه انگور برخوردار است. لیچی شیرین مزه و غنی از ویتامین Cاست. مانگوستین (Mangosteen) "مانگوستین" روی درختانی همیشه سبز می روید و بومی جزایر "سوندا" و "مولوکاس" است. این میوه دارای پوششی بنفش رنگ، بافتی خامه‌ای و مزه‌ای منحصر به فرد بوده که چیزی شبیه به مرکبات و هلو عنوان شده است. مانگوستین غنی از آنتی اکسیدان‌ها بوده و ممکن است به کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند سرطان کمک کند. البته این مساله هنوز ثابت نشده است. کامکوات (Kumquat) "کامکوات" میوه‌ای کوچک و بومی چین است. این میوه کوچک شبیه به پرتقال بوده، اما از درختانی که رابطه نزدیکی با خانواده مرکبات ندارند، می روید. کامکوات به صورت خام و با پوست خورده می شود. این میوه اغلب در تهیه مارمالاد و ژله کاربرد دارد. حتی تایوانی‌ها این میوه را به چای اضافه می کنند و برخی معتقدند کامکوات پخته شده در آب می تواند به تسکین گلو درد کمک کند. ملون شاخدار (Horned Melon) "ملون شاخدار" بومی صحرای کالاهاری در آفریقا است که به نام "خیار آفریقایی" نیز شناخته می شود. امروزه، ملون شاخدار در نقاط مختلف جهان مانند نیوزیلند، استرالیا، شیلی و آمریکا رشد می کند. هنگامی که این میوه را قارچ می کنید با گوشتی سبز رنگ و جالب مواجه شده و مزه و بوهای مختلفی - نه تنها خیار بلکه موز، لیمو و میوه گل ساعت - را حس می کنید. این میوه در آمریکا به نام "بلوفیش" (Blowfish) نیز شناخته می شود.