باغ در بستر شهری و از نوع باغهای مسطح ودر میان سایر باغ‌هایی چون باغ خرگاه در شمال، در شمال شرق باغهای میوه همچون انگورستان، باغ بهشت آیین، باغ دمور واقع شده است.
باغ هشت بهشت در محدوده دولت خانه صفوی، که در زمان شاه عباس صفوی بنیان شده است، این باغ در زمان شاه صفی ( 1052-1038 ق) وجود داشته و دو شاه بعدی (شاه عباس دوم و سلیمان) بر درختان آن افزوده اند. کوشک این باغ به زمان شاه سلیمان صفوی (1105-1077 هـ . ق/ 1694-1667 م) تعلق دارد و در آن دوره باغ تکمیل و اصلاح شده و در سال 1080 هـ . ق و مقارن با سومین سال سلطنت شاه سلیمان صفوی به اتمام رسیده است و نمونه عالی ترین کاخهای نشیمن دوران صفویه است.
این باغ نشیمن هشت سوگلی حرم پادشاه بوده است، به این ترتیب که 4 نفر از آنها در طبقة همکف و 4 نفر دیگر در طبقه اول بنا میزیستهاند.
این باغ در زمان ناصرالدین شاه قاجار به بانو عظمی افتخارالدوله واگذار شده بود، مشروط بر اینکه وضع و شکل آن را تغییر نداده و حریم آن را در خیابان چهار باغ در کمال تنظیف و تنقیح نگاهداری کند.
پس از فوت بانوی مزبور باغ و قصر در تصرف وراث او باقی ماند ولی در این مدت تغییرات کلی در وضع باغ و قصر مزبور بوسیله متصرفین بنا داده شد و در سال 1343 این باغ رسماً به وزارت فرهنگ و هنر واگذار گردید.
در حال حاضر این باغ به پارک تبدیل شده و با شماره 227 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. بعضی از درختان و حوضها و کوشک، یادآور آن باغ تاریخی است، که متاسفانه تغییرات در طی دورههای مختلف، مشهود میباشد و کوشک آن به عنوان مکانی تاریخی جهت بازدید مورد استفاده قرار میگیرد.