به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "عبدالباری عطوان" مطلب خود را در روزنامه اینترنتی "رأی الیوم" با مطرح کردن این سؤالات که پس از توافق به دست آمده در وین "کشورهای عربی بازنده و برنده کدام هستند؟ .. چرا لبخند ظریف از همه پر رنگتر بود؟ .. دلایل عقب نشینی آمریکا چیست؟ و چه کسی بیشتر ضرر کرده است؟" آغاز کرد.
وی در بخشهایی از این مطلب نوشت:
سه پدیده حاشیه‌ای که ارتباطی مستقیم با بندها و امتیازها ندارد، ولی میتواند برایندی از توافق هسته‌ای ایران و 6 کشور بزرگ را به صورت خلاصه بیان کند:
نخست لبخند بسیار پر رنگ محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران ..
دوم حالت عصبی آشکار در چهره بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و اظهارات او که بیانگر خشم او است ..
سوم، شوک حاکم بر بیشتر دولتهای عربی و کشورهای هم پیمان آمریکا و به ویژه کشورهای عربی (حاشیه خلیج فارس) .. سوکتی که مانند قبرستان بر این کشورها حاکم شده، یکی از نشانه‌های این شوک و نگرانی سیاسی و رسانه‌ای این کشورها است.
***
سؤالی که اینجا مطرح می‌شود، این است که چرا دولت باراک اوباما به چنین توافقی تن داد، توافقی که به معنای عقب نشینی دولت آمریکا از سیاستهای قبلی خود مبنی بر نابود کردن برنامه هسته‌ای ایران است؟
- جایگزین این توافق جنگ است، و آمریکا این جنگ و پیامدهای آن را نمی‌خواهد و درحال برنامه ریزی برای خروج تدریجی از منطقه خاورمیانه است.
- دولت باراک اوباما، از پشتیبانی از نظامهای عربی که توانایی حمایت از خودشان را ندارند خسته شده است. آمریکا از ورود به جنگها به نیابت از این کشورها خسته شده است و اکنون پس از خودکفایی در نفت، منافع و جان نظامیان خود را ترجیح می‌دهد و حالا به دنبال اماکن دیگری است که منافع آمریکا را تأمین کند، مانند کشورهای جنوب شرق آسیا و آفریقا.
از نظر بازنده و برنده می توان گفت که بعضی از کشورهای عربی از این توافق بازنده بیرون می آیند که این کشورها عبارتند از، عربستان، کویت، بحرین و نیمی از امارات؛ اما بقیه کشورهای عربی پیروز هستند.
ظریف حق دارد که لبخند به لب داشته باشد و نتانیاهو نیز حق دارد که خشمگین باشد. به کشورهای عربی نیز به خاطر شوکه شدن باید حق داد. توافق "شب قدر" تا این لحظه یک پیروزی دیپلماتیک و سیاسی عظیم برای ایران به معنای کامل کلمه است ..
ایران که 12 سال پای میز مذاکرات پایداری کرد و به صورت بی سابقه صبر پیشه کرد، الگویی برای ما اعراب و کل دنیا در پایداری و اداره مذاکرات ارائه کرد. این پایداری از قدرت، یک دولت واقعی و مراکز مطالعات علمی، سرچشمه گرفته است.
باشد که این توافق به‌مثابه بیداری برای اصحاب کهف باشد و آنان را از خواب عمیقشان بیدار کند تا به وضعیت خود و دنیا به صورت متفاوت بنگرند، آن هم به دور از توهین ها، و فروکردن سر در خاک و مطرح کردن مسائل تحریک آمیز طایفه‌ای و دروغ پردازی.
ایرانی‌ها برای رسیدن به این توافق جشن می‌گیرند، ولی نباید برای دولتهای ضعیف که همه تخم مرغهای خود را در سبد آمریکا گذاشته بودند، ناراحت شد؛ این کشورها دوباره در حال تکرار سیاستهای اشتباه خود هستند، و به دنبال آن هستند که اسرائیل را جایگزین آمریکا کنند.