به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، به نقل از سایت "مرآة البحرین" این سند محرمانه انگلیس را کتابخانه دیجیتال قطر که مورد حمایت دولت قطر است، در چارچوب توافقنامه‌ای با کتابخانه ترجمه اسناد و پرونده‌های ویژه دفتر هند در انگلیس، ترجمه و اخیرا منتشر کرده است.
نویسنده این سند که در قالب نامه می باشد، چارلز جون منشی دولت بریتانیا در بمبئی است. این نامه حاوی اطلاعاتی درباره امور بحرین است که "چارلز جان" آن را برای مسؤول سیاسی مقیم در منطقه خلیج فارس ارسال کرده است. این سند درباره اقدامات و تصمیم های محمد بن خلیفه آل خلیفه (1842-1867) میلادی است.
این سند می گوید محمد بن خلیفه آل خلیفه حاکم بحرین به عنوان ششمین حاکم خاندان آل خلیفه بعد از آمدن از منطقه الزباره در قطر و سیطره بر بحرین توماری به "حاکم فارس" نوشته و در آن تصریح کرده است که بحرین تابع "بلاد فارس" است؛ و از این به بعد از فیصل بن ترکی آل سعود فرمان برداری نخواهد کرد، و قصد دارد که قبایل عربی را از کویت به مکه به منظور محافظت از جاده عبوری حجاج به سمت مکه بیاورد.
این سند همچنین می گوید که محمد بن خلیفه نامه دیگری در نهم آوریل سال 1860 میلادی به حسام السلطنه نوشته و در آن تاکید می کند که بحرین بخشی از اراضی فارس است؛ و ساکنان آن اتباع فارسی هستند. او در این نامه تدابیر مدیریت سفر حجاج از طریق صحرای نجد و اجرای تدابیر با فیصل بن ترکی آل سعود برای تضمین عبور آنها در صحت و سلامتی را مورد بحث قرار می دهد.
این سند همچنین به تومار ارسال شده برای پادشاه ایران در 12 آوریل 1860 میلادی از سوی شیخ محمد فرزند خلیفه درباره مالکیت ایران بر جزایر خلیج فارس و تدابیرش در ارتباط با مالیاتی که باید شاه سالیانه بپرازد و برافراشته شدن پرچم ایران در مقر اقامتش اشاره می کند.
اما تلاش های شیخ بحرین با مخالفت انگلیس روبرو شد. همین سند به نامه "الوینستون گرانت داف" به دفتر هند در 21 آوریل 1869 درباره وضعیت سیاسی شیخ بحرین و رابطه اش با ایران اشاره می کند و می گوید: تبدیل حکومت حاکم مستقل به حکومت بلاد فارس خطری برای سیاست حفظ صلح و ثبات دریایی در خلیج فارس به شمار می رود.
