به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، سید حسن نصرالله روز یکشنبه در بخشی از سخنان خود در مراسم بزرگداشت شهید محمد حسن الحاج گفت: ما وارد مرحله تقابل با پروژه تکفیری شده ایم که منطقه و دنیا را با تمامی توان تهدید می‌کند و در اوج وحشیگری با همه رفتار می‌کند. ما بیش از چهار سال موفق به ایستادگی در برابر آن شده ایم و در هر جایی که نیاز بوده، حضور داشته ایم و شهید داده ایم همچنان نیز در آن حضور خواهیم داشت.
دبیرکل حزب الله افزود: اگر این پایداری و مقاومت از سال 1982 تا سال 2000 و پیروزی سال 2006 نبود، اکنون ما در امنیت و آرامش زندگی نمی‌کردیم و اگر پایداری ما در عرصه‌های مختلف در برابر داعش در عراق و سوریه و لبنان وجود نداشت، منطقه الان چه وضعیتی داشت؟ اگر این گروه‌های خون‌آشام می توانستند در عراق و سوریه و در ادامه بر لبنان مسلط شوند، سرنوشت ملت‌های منطقه چه می‌شد؟ آنها مجبور بودند مهاجرت کنند و آواره شوند و مساجد و کلیساها تخریب شود و نوعی از زندگی به انسان تحمیل شود که در حالت طبیعی طاقت آن را ندارد.
وی افزود: در این شرایط کشتار به ساده‌ترین دلیل‌ها حاکم بر فضای عمومی بود و درگیری‌های داخلی حاکم بر مناسبات می شد و فضایی برای ابراز عقیده و انتقاد و مخالفت و کرامت و امنیت وجود نداشت. ما با مقاومت این عده در میدان‌های مبارزه نتیجه این پایداری و مقاومت را دیده‌ایم ، حتی اگر درگیری‌ها طولانی و فراگیر باشد. اما به برکت این پایداری منطقه و رقبای ما مورد حمایت قرار می‌گیرند.
مقاومت از همه ملت‌های منطقه دفاع می‌کند
نصرالله گفت: مقاومت از تمامی ملت‌های منطقه دفاع می‌کند، از مسیحیان، اهل تسنن، شیعیان و اقلیت‌های دیگر. مقاومت از حق مشارکت و آزادی بیان دفاع می‌کند و حاج ابومحمد در این مسیر جان خود را از دست داد. شهدای مقاومت به مرزهای لاذقیه و ادلب و حلب رفتند، چرا که پروژه تکفیری و صهیونیستی به دنبال ذلیل کردن ملت‌های منطقه هستند، اما ما می‌بینیم که تحول گسترده‌ای در افکار عمومی عربی ایجاد شده است. چهره ها شناخته می‌شود و واقعیت‌ها مشخص می‌گردد. در نتیجه ما می‌بینیم که مواضع جدید و گرایش‌های تازه‌ای مطرح می‌شود و تحولات و تغییرات در مواضع روز به روز بیش از پیش دنبال می‌شود.
به گفته نصرالله، علت این تغییر در افکار عمومی به پایداری میدانی و به کسانی باز می‌گردد که شهید شدند تا این پروژه خونین حاکمیت منطقه را به دست نگیرد. این تحولات میدانی است که باعث شده دولت‌ها و ملت‌های جهان در ارزیابی‌ها و درک خود تجدیدنظر کنند. در نتیجه ما همواره باید در میدان حاضر باشیم .