شاید خیلی از آدم ها فکر کنند که با نابینا شدن باید دور بسیاری از کارها را خط کشید، اما این امر در خصوص جان برامبلیت (John Bramblitt) به هیچ وجه صدق نمی کند و اتفاقا نابینا شدن او در سال ۲۰۰۱ به علت عوارض ناشی از صرع، هنر نقاشی کشیدن را در وی بیشتر برانگیخته است.

در واقع جان دچار “نابینایی عملکردی” است، که بدان معنی است که چشم او تنها می تواند بین نور خورشید و تاریکی را تشخیص دهد. با این وجود وی راه جدیدی برای توسعه نقاشی کشیدن خود یافت و آن، استفاده از رنگ بافت بود تا بتواند راه خود را در اطراف بوم حس کند.

در خصوص رنگ ها هم او راه حلی یافته است و آن اینکه تمام بطری های رنگ وی بریل هستند. در واقع هنر زیبا و متعالی است و هنرمند با تمام وجود خود فارغ از نقص جسمانی تنها با تکیه بر احساس و روح والای خود قادر به هنر بخشیدن است.

جان برامبلیت به علت عوارض ناشی از صرع در سال ۲۰۰۱ نابینا شد.