محققان در این تحقیقات عملکرد مغز 24 داوطلب را هنگام استفاده از یک نسخه شبیه‌سازی شده از سیستم ناوبری Soho در شهر لندن، بررسی کردند. در این آزمایش تمرکز اصلی محققان بر دو بخش هیپوکامپوس و غشای جلویی مغز بود. هیپوکامپوس وظیفه اداره حافظه و راهبری را بر عهده دارد و غشای جلویی مغز عملکردهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری را انجام می‌دهد.
هنگامی که داوطلبان بدون کمک نرم‌افزار Soho راهبری می‌کردند و به خیابان‌های جدید می رفتند، محققان فعالیت‌های عصبی را در هر دو بخش مغز تشخیص دادند؛ اما زمانی که داوطلبان برای راهبری در خیابان‌ها از GPS استفاده می‌کردند، هردو بخش مغز آن‌ها غیرفعال بود.
محققان معتقدند هنگامی که شخص در حال راهبری در خیابان‌ها است، مغز او مجموعه‌ای از مسیرهای قابل استفاده برای رسیدن به مقصد را به تصویر می‌کشد و به عبارت دیگر به‌طور همزمان از یک نقشه اصلی و چند نقشه پشتیبان برای حرکت در محیط و تعامل با موقعیت‌های مختلف بهره می‌برد.
در این تحقیقات مشخص شد هیپوکامپوس حرکت در مسیرهای مختلف را در مغز شبیه‌سازی می‌کند؛ در حالی که غشای جلویی مغز به فرد کمک می‌کند تا تشخیص دهد که کدام یک از این مسیرها او را به مقصد می‌رساند.
اما هنگامی که برای مسیریابی از فناوری‌هایی مانند GPS استفاده می‌شود، این بخش‌های مغز غیرفعال می‌شوند و واکنشی نسبت به شبکه خیابان‌ها نشان نمی‌دهند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
جی پی اس به سامانه موقعیت یابی جهانی اطلاق می شود که منظومه‌ای از ۲۴ ماهواره است که زمین را دور می‌زند و در هر مدار ۴ ماهواره قرار دارد. راکت‌های کوچکی نیز ماهواره‌ها را در مسیر صحیح نگاه می‌دارد.
منبع : ایرنا