آسپرین خطرناکتر از آنچه فکر می کردیم!

العالم – گوناگون

آسپیرین، دارویی موثر در تخفیف درد بوده و با کاهش خطر تعدادی از بیماری‌ها، مانند حمله قلبی، سکته مغزی و سرطان مرتبط است. اما آیا واقعا آسپیرین، داروی شگفت‌انگیزی است، همانطور که بسیاری از متخصصان سلامت ادعا می‌کنند؟

براساس این پژوهش آسپرین که از آن به عنوان دارویی برای جلوگیری از سکته های قلبی و مغزی استفاده می شود، می تواند باعث خونریزی معده در بیماران شود.

محققان انگلیسی با انتشار نتایج این پژوهش در مجله پزشکی "لانست" تصریح کردند که خطر بروز خونریزی در افراد بالای 74 سال که آسپرین مصرف می کنند، بیشتر است.

این پژوهش نشان داد: افرادی بالای 75 سال سن که به طور روزانه برای جلوگیری از بروز سکته های قلبی آسپرین مصرف می کند، بیشتر در معرض ابتلا به خونریزی های شدید و خطرناک قراردارند.

این مطالعه بیش از ده سال به طول انجامید.
با توجه به پژوهش قبلی، حدود 40 تا 60 درصد از افراد بالای 75 سال در اروپا و ایالات متحده به طور روزانه آسپرین مصرف می کنند اما عوارض آن تاکنون مشخص نبود، چرا که بیشتر آزمایش های پزشکی بر روی بیماران زیر سن 75 سال انجام می شد.

در پژوهش جدیدی که انجام شد حدود 3.166 انگلیسی در آن شرکت کردند. آنها به دو گروه بالای 75 سال و بیماران جوان تر که همه از سکته های قلبی یا مغزی رنج می بردند، تقسیم شدند. همه این افراد کسانی بودند که برای جلوگیری از هرگونه لخته شدن خون یا سکته های قلبی برای بار دیگر، داروهای رقیق کننده خون مصرف می کردند.

البته محققان تاکید کرد که نتایج این مطالعه به این معنا نیست که بیماران مسن تر مصرف آسپرین را ترک کنند، بلکه ضروری است این افراد، برای درمان سوزش سر دل و جلوگیری از خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی داروی "امپرازول" را استفاده کنند.

پیتر راسول، یکی از شرکت کنندگان در این پژوهش گفت: مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین بروز حملات قلبی و سکته های مغزی مکرر را کاهش می دهد، و این در حالی است که در نتیجه مصرف این دارو سالانه بیش از 3000 نفر در انگلیس به دلیل خونریزی جان خود را از دست می دهند.
وی افزود: اکثر بیمارانی که دچار خونریزی می شوند بیش از 75 سال سن دارند و خطر ابتلا به خونریزی شدید دراین افراد به مراتب بسیار بالاتر است.
آسپیرین، دارویی است که در سال 1897، بوسیله محقق آلمانی، فلیکس هوفمن Felix Hoffman، در کمپانی دارویی بایر، کشف شد. هافمن، آسپیرین را با ارتقای روند سنتز استیل سالیسیلیک اسید (ASA)، ماده‌ای مشتق شده از یک ترکیب به نام سالیسین، به دست آورد که به‌طور طبیعی در گیاهانی مانند درخت بید وجود دارد. در کارآزمایی‌های ابتدایی که روی آسپیرین انجام شد، محققان دریافتند که آسپیرین در درمان تب و التهاب موثر است. عقیده بر آن است که این دارو اثرات خود را با مهار تولید مواد شیمیایی تولید کننده درد، به نام پروستاگلندین‌ها، اعمال می‌کند. به این ترتیب، آسپیرین اغلب برای تخفیف سردرد، دردهای عضلانی، درد دندان و سرماخوردگی، همچنین تورم موجود در آرتریت، تجویز و استفاده می‌شود.
اخیرا، محققان دریافته‌اند که آسپیرین ممکن است با مهار سنتز و تولید یک پروستاگلندین، به نام ترومبوکسان که نقش کلیدی در لخته شدن خون دارد، در رقیق کردن خون و پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون در شریان‌ها هم موثر باشد. با این اوصاف، نتایج مطالعات متعددی حاکی از آن هستند که درمان روزانه با آسپیرین ممکن است خطر بروز حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش دهد و اغلب مصرف آن برای بزرگسالانی که در معرض خطر این شرایط قرار دارند، توصیه می‌شود.
221