العالم - گوناگون
در روز 8 ژوئن 1972، یک خلبان ارتش امریکا، ساکنان روستای مسکونی "تِرَنگ بَنگ” در ویتنام جنوبی را به اشتباه به جای نیرو‌های دشمن، بمباران کرد. بمب ها حاوی "ناپالم”، یک ماده‌ی قابل اشتعال بودند که باعث می‌شد افراد به شکل بدی کشته و یا دچار سوختگی شوند.
عکس سیاه و سفید فرار کودکان روستا از این بمباران، به یکی از معروف‌ترین عکس‌های خبری تاریخ تبدیل شد؛ جایزه‌ی پولیتزر را گرفت؛ و در سال 1972، به عنوان بهترین عکس مطبوعات جهان انتخاب گردید.
این عکس، امروز به نماد وحشت در جنگ ویتنام و به طور کلی ظلم و خشونتی که در جنگ‌ها به کودکان و شهروندان غیرنظامی وارد می‌شود، تبدیل شده است. اما چهره‌ی اصلی این عکس، دختر بچه‌ی 9 ساله‌ای است که با بدنی برهنه و در حالتی وحشت‌زده از روستای در حال سوختن فرار می‌کند. او که "کیم فاک فنَ ثی” نام دارد، در حال شرکت در یک مراسم مذهبی به همراه خانواده‌اش بود که بمباران روستا انجام گرفت.
"کیم” برای این‌که به همراه لباس آتش‌گرفته‌اش نسوزد، آن را کاملا درآورده و با بدنی برهنه فرار از روستا کرده بود. وی در سال‌‌روز 45 سالگی آن اتفاق، در مصاحبه‌ای شرکت کرد و سرنوشت خود را بعد از ثبت شدن آن عکس شرح داد.
خانم "کیم” در این مصاحبه گفت که بعد از ثبت عکس، به روی زمین افتاد و توسط "نیک اوت” عکاس عکس و یک روزنامه‌نگار دیگر به نام "کریستوفر وین”، ابتدا به بیمارستانی کوچک و سپس به بیمارستانی در سایگون پایتخت اشغال شده ی ویتنام منتقل شد.
او که در مدت 14 ماه بستری بودن در بیمارستان، تحت 17 عمل جراحی قرار گرفت، احساسش از آن روز را این‌گونه توصیف کرده است: «دلم می‌خواست در همان روز به همراه خانواده‌ام می‌مردم و این همه خشم و نفرت را با خودم نگه نمی‌داشتم.»
"کیم فاک فن ثی” با وجود زخم‌های عمیقی که بر روی بدن و روحش باقی ماند، برای سال‌ها تحت فشار دولت کمونیستی ویتنام قرار داشت که می‌خواست تا جایی که ممکن است از او استفاده‌ی تبلیغاتی کند. وی بعدها در رشته‌ی پزشکی وارد دانشگاهی در کوبا شد و در آن‌جا با یک دانشجوی ویتنامی دیگر ازدواج کرد.
"کیم” در سال 1997 به همراه همسرش "بنیاد بین‌المللی کیم” را تاسیس کرد که هدفش فراهم کردن کمک‌های پزشکی و روحی به کودکان قربانی جنگ است.
منبع : iribnews