بهار انقلاب هاي عربي که باعث سرنگوني شماري از رهبران جهان عرب شد و همچنين درخواست‌ها براي انجام اصلاحات از سوي نسل جوان باعث شد تا حاکمان عربستان احساس کنند به محاصره در آمده اند.
لحظه اي به طرز نگاه ملک عبدالله بن عبدالعزيز پادشاه عربستان به جهان بينديشيد.
در نظر وي جهان مملو از دشمن شده است. به طوري که بهار انقلاب هاي عربي، ملتهایی را آزاد کرده است که ديگر نمي توان بر آنها کنترل داشت، و هيچ کدام از کشورهاي عربي نمي توانند از امواج آن در امان باشد.
يمن در همسايگي عربستان نيز به کانون بي ثباتي تبديل شده است.
ملک عبدالله همچنين به آمريکا در دوره رياست جمهوري اوباما بعنوان کشوري که در هنگام نياز عربستان به آن خيانت مي کند مي نگرد.
خلاصه سخن این است که عربستان به محاصره در آمده و احساسات ملک عبدالله باعث اتخاذ مواضع دفاعي شده است.
اين اولين باري نيست که حاکمان رياض چنين موضعي اتخاذ مي کنند. به طوري که در دهه هاي 50 و 60 قرن گذشته ميلادي نيز که موج ملي گرايي عربي از مصر برخاسته و جهان عرب را دربرگرفته بود، نظام وابسته به غرب در عربستان خودش را در معرض تهديد مي ديد.
در آن دوره نيز مانند امروز به علت اينکه دلارهاي نفتي و حمايت غرب قادر به دور کردن خطرات نبودند، عربستان احساس مي کرد از هر طرف از سوي دشمنان به محاصره در آمده است.
اما اين امر بدان معني نيست که اموال نفتي گاهي تأثير گذاري نخواهد بود. يکي از اولين واکنش هاي پادشاه عربستان، تلاش براي راضي کردن ملت اين کشور از طريق پرداخت کمک به آنها بود.
اما در وضعيت کنوني این کمکهای مالی و اقتصادی، به حل بحران کمکی نخواهد کرد، زیرا اگر این کمکهای مالی مي توانست عربستان را از مشکلات حفظ کند، قطعا اين کشور در چنين وضعيت دشواري قرار نمي گرفت.
عربستان به جز بحرين، در هيچ کشور ديگري در منطقه نفوذ فراواني ندارد.
اما دخالت عربستان در بحرين، ممکن است در آينده باعث بدتر شدن وضعيت و تعميق احساس مظلوميت در ميان شيعيان بحرين و افزايش دشمني و خصومت با ايران از سوي ديگر شود.
راجر هاردي در پايان مي نويسد: جوانان عربستاني مانند جوانان دیگر کشورهای عربی خواستار ایجاد تغييرات، داشتن فرصت اشتغال، کرامت و آزادي بيان در کشورشان هستند.
بنابراين بازگشت به گذشته گزينه حاکمان عربستاني نيست.