العالم - یادداشت
صهیونیست ها بیش از یک صد سال است تبلیغ می کنند که می خواهند کشوری ویژه یهودی ها تاسیس کنند، و باید یهودی ها به سرزمین تاریخی خود مهاجرت کنند. در طول این سال ها همواره یهودی ها در جهان تلاش می کردند در جوامع خود ممزوج شوند و در بسیاری موارد تلاش صهیونیست ها در ترغیب آنها از مهاجرت از کشورشان به اسرائیل به شکست انجامیده است. و در نهایت کار به مهاجرت معکوس نیز کشیده و شاهد این ادعا نیز اعداد و ارقامی است که خود حکومت صهیونیستی هر ساله منتشر می کند.
رژیم صهیونیستی همواره تلاش کرده تا فلسطین را به عنوان اراضی موعود یهود معرفی کند و مهاجرت یهودیان به این سرزمین همواره یکی از راهبردهای اساسی برای تأسیس و تقویت رژیم صهیونیستی محسوب شده است. در عین حال چشم انداز این رژیم این بود که یهودیان در این سرزمین با معضلات چون بیکاری و ناامنی مواجه نباشند و زمینه‌های سرمایه گذاری، دسترسی به آموزش برتر وهمچنین رفاه حداکثری فراهم باشد.
اما ماجراجویی های متعدد به ویژه پس از جنگ 33 روزه به بعد تا 2014 شکاف‌های اساسی در استراتژی و ستون اساسی فکری اسرائیل به وجود آورد. مردم اسرائیل در حین و پس از جنگ 51 روزه 2014 به دلیل ناامنی شب‌ها در خارج از منازل و در چادر به سر می بردند، در همان ایام سازمان صهیونیستی با یک نظرسنجی از 300 تحصیل کردۀ مهاجر به این سرزمین نتیجه گیری کردند که از هر 10 یهودی مهاجر به سرزمین فلسطین اشغالی 6 نفر به فکر بازگشت به کشورهای خود هستند. یعنی 24 درصد یهودیان مهاجر به اسرائیل به این باورهستند که وضعیت آنها در اسرائیل در مقایسه با کشورهای مبدأ بدتر است.
همچنین بخش اعظم یهودیان نیز در زمینه ورود به بازار کار با مشکلات جدی مواجه هستند. نشریهforeign policy آمریکا طی گزارشی براساس آمارهای اداره مهاجرت اسرائیلی اعلام کرد که در خوش‌بینانه ترین حالت حدود 750 هزار نفر یعنی بیش از 10 درصد جمعیت فلسطین اشغالی در خارج از اسرائیل اقامت دارند و همچنین روزنامه Haaretz اعلام کرده که بیش از یک سوم ساکنان سرزمین اشغالی خواستار ترک این مناطق بوده و تمایل به خروج از اسرائیل در میان جوانان به مراتب بیشتر است.
نکتۀ دیگر در باب مهاجرت معکوس موضوع کاهش مهاجرت به مناطق اشغالی است که در نتیجه رژیم صهیونیستی اقدامات تصنعی و تنش‌زایی برای رفع این نقیصه انجام می‌دهند. به عبارت دیگر صهیونیست ها پیوسته به میزانی از ناامنی برای یهودیان در گستره جامعه جهانی نیازمند هستند تا از این طریق مزیت نسبی سکونت در منطقه اسرائیل را حفظ کنند. در همین راستا مهم ترین سیاست اسرائیل در بهره‌برداری از بحران‌های داخلی کشورهای مختلف و ایجاد رعب و وحشت در میان یهودیان ساکن در این کشورها است تا از این طریق یهودیان را وادار به مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی کند، چرا که این رژیم برای تداوم اجرای طرح‌های راهبردی شهرک‌سازی خود به صهیونیست‌های بیشتری برای سکونت نیاز دارد.
در این راستا چندین طرح در حال اجرا است که یکی از این اقدامات طرح‌های تشویقی اسرائیلی برای بازگشت یهویان در قبال پدیده مهاجرت معکوس است. براین اساس 100 میلیون شکل (حدود 24 میلیون دلار) برای تشویق صهیونیست‌ها به فلسطین تصویب شده و طرح "مسا" به عنوان جذب سالانه 20 هزار جوان یهودی با هدف تحصیل در اسرائیل به مدت یک ترم با هزینه دولت اسرائیل و آژانس یهود با اختصاص معادل 10 میلیون دلار است. راهکار دوم؛ تشویق کارگران خارجی به یهودی شدن و انعطاف پذیری بیشتر در قبال مهاجرپذیری است. هرچند که رژیم صهیونیستی یهودی شدن را فقط از مادر یهودی می‌پذیرند، اما به هر صورت این رژیم خواهان یافتن راهکاری برای یهودی شدن است تا بدین وسیله از قانون ثابت یهودی شدن فرار کند.
با این حال آمار دقیقی از مهاجرت های معکوس در دست نیست به خصوص که بیشتر آنان بدون مجوز، فلسطین اشغالی را ترک کرده اند، با این حال بنابر آمار رژیم صهیونیستی، مهاجران معکوس کسانی هستند که بیش از یک سال خارج از این رژیم به سر برده اند (غیر از دانشجویان خارج کشور) بنابراین، تعداد مهاجران معکوس تا پایان سال 1993 میلادی حدود 800,471 تن در سال بوده و اگر تعداد مهاجران به اسرائیل 2.363.477 باشد نسبت مهاجرت معکوس 20% از جمعیت را تشکیل می دهد. این نسبت در اواسط دهه 70 میلادی 14% بوده است. در مجموع مهاجرت به رژیم صهیونیستی روند نزولی داشته و در برابر، مهاجرت معکوس از نیمه دهه 70 (به ویژه از جنگ 1973) از 5400 نفر در سال های 1973 تا 1974 به 11.000 نفر در سال های 1975 ـ 1979 افزایش یافته است. انتفاضه مردم فلسطین نیز در کرانه باختری و نوار غزّه عامل مهمی در افزایش این مهاجرت ها بوده و در سال اول این قیام 14.600 تن رژیم صهیونیستی را ترک کردند.
مطالعات، نظرسنجی ها و گزارش ها از فلسطین اشغالی نشان می دهند که یهودیان روس تبار نیز که بزرگ ترین گروه جمعیتی در فلسطین اشغالی هستند اما از نژاد پرستی، درآمدهای کم و سطح پایین زندگی رنج برده و هیچ آینده ای را برای خود در آنجا متصور نیستند. مهاجرت معکوس یهودیان روس از سرزمین های اشغالی به کشور خود یا کشورهای غربی باوجود اقدامات رژیم صهیونیستی برای تشویق یهودیان کشورهای جهان برای مهاجرت به فلسطین اشغالی، به معظلی جدی برای این رژیم تبدیل شده است. بیشتر این یهودیان روس، املاک خود را در شهرهای «مسکو» و یا «سن پترزبورگ» حفظ کرده و از اراضی اشغالی امور خود را اداره می کنند و فرزندان آنها هرگز به عنوان اسرائیلی شناخته نمی شوند. برخی از مهاجران روس از نظر فعالیت های اقتصادی در اراضی اشغالی، موفق نبوده و در نتیجه این منطقه را ترک کرده اند. برخی از این افراد نیز هدف خود از مهاجرت به فلسطین اشغالی را فقط دریافت تابعیت این رژیم اعلام کرده اند.
از علل دیگر مهاجرت معکوس از رژیم صهیونیستی می توان به موضوع عدم تعلق خاطر صهیونیست‌ها به سرزمین‌شان اشاره کرد. طبیعتاً یهودیان با پذیرش یک سری وعده‌ها به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند، از همین رو در هر رخدادی که برای آنها هزینه بردار باشد، رفتن را بر ماندن ترجیح می‌دهند. نکتۀ دوم؛ عدم ریشۀ تاریخی است، به جزء عده‌‌ای قلیلی از صهیونیست‌ها که قبلاً در فلسطین حضور داشتند، 90 درصد جمعیت کنونی اسرائیل در طی 60-70 سال قبل با موج های مهاجرتی وارد این سرزمین ها شدند و در طی حدود سه نسل اخیر به این میزان از جمعیت رسیدند. نداشتن ریشه تاریخی، هویت و ملیت تاریخی صهیونیست ها را تحت شعاع قرار می‌دهد و در هرگونه اتفاقی سبب ساز مهاجرت معکوس می‌شود. نکته سوم؛ بحران خیز بودن منطقه است، به دلیل اشغال فلسطین و توسعه طلبی رژیم صهیونیستی، پاسخ هایی داده شده در مقابل جنگ‌ها و انتفاضه، عاملی بر کاهش سطح امنیتی جامعه‌ی رژیم صهیونیستی شده است.
نکتۀ آخر نیز بحث سراب بودن وعده‌های رژیم صهیونیستی به افرادی که در ابتدا آنجا ساکن شدند، بود.. به یهودیان وعده سرزمینی با امنیت بالا، آسایش و آرامش اقتصادی داده شد، اما پس از ورود یهودیان به این منطقه و مشاهده شرایط آن، هرچند بازگشت برای آنها کمی سخت بود، اما در شرایط بحرانی رفتن را برماندن ترجیح می‌دهند. در هر صورت موضوع مهاجرت معکوس حیات و آینده رژیم صهیونیستی را با خطر روبرو کرده و این موضوع با یکی از اصول اصول صهیونیسم؛ یعنی کشاندن جمعیت یهودی به سرزمین اشغالی در تناقض و تضاد است. این موضوع می‌تواند ترکیب جمعیتی این رژیم را به شدت مخدوش کرده و از میزان جمعیت آنها در مقایسه با جمعیت فلسطینی‌ها کاسته شود، این درحالی است که رژیم صهیونیستی علاوه بر سیاست طرح های تشویقی مهاجرت به داخل، برنامه ها و طرح‌های تبلیغاتی فراوانی را هم برای تشویق به بازگشت اسرائیلی‌های مقیم خارج به داخل این رژیم راه اندازی کرده اما با این وجود به نظر نمی‌رسد که بتواند به نتیجه مثبت و موردنظر خود دست یابند./منبع : alwaght