به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی العالم، این درگیری‌ها که پس از دستگیر عبدالشادی مولوی از اعضای جریان تروریستی القاعده در شهر طرابلس شروع شد، به شیوه‌های مختلف ادامه دارد و به نظر نمی‌رسد که دست‌های پشت پرده این جریان بخواهند که به سادگی به این ماجرا پایان دهند.
مولوی که یکی از اعضای بلندپایه القاعده در لبنان به شمار می‌رود و از جمله بانیان قاچاق سلاح به سوریه به شمار می‌رفت ارتباط نزدیک و تنگاتنگی با جریان 14 مارس داشت و پس از دستگیری، طرفداران این جریان به همراه گروه‌های سلفی وارد معرکه شده و اقدام به درگیری با ارتش این کشور کردند.
اما تداوم این درگیری‌ها و رساندن دامنه آن به بیروت، پایتخت لبنان از عوامل پشت پرده‌ای حکایت می‌کند که بر آن است تا از آب گل‌آلود ماهی بگیرد. در این رابطه باید اقدام کشورهای عربی قطر، عربستان و کویت در ممانعت و هشدار به شهروندانشان جهت سفر به لبنان اشاره کرد که رابطه مستقیمی با ناآرام کردن اوضاع در این کشور دارد.
شاید مهمترین و اولین دلیلی که از ناآرامی‌ها در لبنان بتوان گفت، نقش لبنان در تحولات سوریه است. دولت نجیب میقاتی با در پیش گرفتن عدم دخالت در تحولات داخلی سوریه بر آن است تا مجال بحران‌آفرینی در کشور خود را ندهد، اما مسیر مهم لبنان برای تروریست‌ها جهت دریافت سلاح و تجهیزات آن اندازه مهم است که نتوان به سادگی از آن گذشت.
در طول یک سال و نیم گذشته، تروریست‌های مسلح در سوریه بیشترین بهره‌برداری را از موقعیت لبنان و مرزهای این کشور با سوریه کرده و صدها تن سلاح و مهمات و هم‌چنین مزدوران خارجی را وارد خاک سوریه کرده‌اند. حمایت مستقیم و بدون پرده پوشی جریان 14 مارس از تروریست‌ها در سوریه که با هبه کردن مال و سلاح صورت می‌گیرد هر چند گوشه‌ای از جایگاه لبنان در تحولات سوریه است، اما تسلط بر کشتی لطف‌الله2 توسط ارتش لبنان در مقابل بندر طرابلس نشان داد که لبنان می‌تواند نقش مهمی در کنترل انتقال تسلیحات داشته باشد.
تلاش ارتش لبنان برای کنترل مرزها و ورود و خروج افراد به سوریه، چندان به مذاق تروریست‌های سوری و دوستان لبنانی و عرب آنها خوش نیامده است و در چنین شرایطی آنها نمی‌توانند به قاچاق سلاح ادامه بدهند و از این رو باید شرایط ناآرام و ارتش سرگرم باشد تا انتقال سلاح و تروریست از لبنان ادامه داشته باشد.
با نگاهی از این زاویه به تحولات اخیر لبنان به خوبی می‌توان اهداف و نیات پشت پرده از ناآرام کردن این کشور و بیانیه دادن حریری از تبعید خودخواسته را تحلیل و ارزیابی کرد. رهبران جریان 14 مارس که کینه شدید و عجیبی از رهبری سوریه دارند، تحولات اخیر به خصوص کشته شدن دو لبنانی را طرح دمشق می‌دانند، در حالی که به نظر می‌رسد سوری‌ها آنقدر گرفتار هستند که در شرایط فعلی هوس ورود به مسایل دیگر به خصوص لبنان که کشوری دوست محسوب می‌شود به سرشان نزند.
اینکه دوستان قطر و عربستان تا چه اندازه بتوانند لبنان را برای تداوم حیات انگلی تروریست‌های بی‌وطن آماده کنند، بستگی به شرایط و تصمیمات ارتش و دولتمردان لبنان دارد، هر چند آنها به خوبی آگاه هستند که مقاومت با تمام توان در خدمت مصالح کشور است تا در مبادا دشمن جنوبی هوس شیطنت کند و بخواهد به دشمن خارجی فرصت عرض اندام و بازسازی و ماجراجویی بدهد.