العالم - ایران / سیاسی
«اسحاق آل حبیب» سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در کمیته سوم قبل از رای گیری درباره قطعنامه پیشنهادی حقوق بشر ایران طی اظهاراتی عنوان کرد: در یک صد سالی که از مجاهدت ایرانی‌ها برای حقوق بشر و دموکراسی می‌گذرد دقیقا همان نیروهای مخربی که پشت این قطعنامه هستند، تمام توان خود را به کار بسته‌اند تا آن را ناکام گذاشته یا از مسیر خود منحرف سازند.
وی افزود: برپا کردن کودتای نظامی در 1953 علیه دولت دموکراتیک ایران، حمایت بی قید و شرط برای دو دهه و نیم از دیکتاتوری که جانشین آن دولت کردند، حمایت از جنگ نظامی علیه ایرانیان در دهه 1980، تامین تسلیحات شیمیایی برای صدام جهت هدف قرار دادن ایرانیان، سرنگونی هواپیمای مسافربری ایرانی و قتل همه 290 سرنشین آن، همدستی با گروهک‌های تروریستی شناخته شده و برقراری یک جنگ تمام عیار اقتصادی علیه ایرانیان در تعارض با قطعنامه 2231 شورای امنیت و حکم الزام آور دیوان بین‌المللی دادگستری تنها نمونه هایی اندک از این سیاست‌ها بوده‌اند.
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: به واقع از سال 1953 حتی یک روز سپری نشده است که در آن همین کشورها ایرانیان را آزار و شکنجه نداده باشند.
بزرگترین دشمنان حقوق بشر و دموکراسی
وی بزرگترین دشمنان حقوق بشر و دموکراسی را کسانی خواند که از آنها به عنوان ابزارهای سیاست خارجی خود علیه ملت‌ها و دولت‌هایی که دوستشان ندارند، سوءاستفاده می‌کنند و افزود: برای این کشورها یک دوگانگی اساسی در موضوعات مربوط به حقوق بشر وجود دارد.
نماینده دائم ایران در سازمان ملل بیان کرد: برای آنها قربانیان برابر نیستند، آنها یا خوبند یا بد. در حالی که به قتل مخالفان صلح جوی سیاسی رضایت می‌دهند، یک قاتل که عامدا با اتوبوس از روی نیروهای پلیس در خیابان‌های تهران رد می‌شود و آنها را می‌کشد علنا از سوی وزیر خارجه آمریکا تقدیر شده و بزرگ داشته می‌شود.
وی ادامه داد: تصور کنید اگر همین شخص جرات می‌کرد در خاک آمریکا چنین جنایتی را مرتکب شود با وی چه برخوردی می‌کردند. در حقیقت مردمانی که توسط این کشورها و متحدان آنها قربانی می‌شوند، شایسته توجه نیستند. این قربانیان بی اهمیت از منظر سیاسی را می‌توان به فراموشی سپرد. در عین حال هر کسی که به مقابله با دولت‌های دشمن برخیزد شایسته بزرگداشت به عنوان فعال حقوق بشر است. حتی یک فرقه تروریست (در مورد ایران گروهک مجاهدین خلق) را می‌توان در عالیترین سطوح سیاسی در واشنگتن برای فشار بر ایران مورد پذیرایی گرم قرار داد.
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: در عین حال، همین دولت‌های منافق غیرنظامیان را در حد ژنوساید (نسل‌کشی) به کشتن می‌دهند. تحریم‌های کشتار جمعی یکجانبه سبب مرگ تعداد بیشتری از غیرنظامیان در سراسر جهان در مقایسه با همه تسلیحات کشتار جمعی در طول تاریخ شده است. بخش اعظمی از قربانیان، کودکان بوده‌اند. از آنجا که این کشتارها نتیجه سیاست‌های این دولت‌ها است، قربانیان شایسته توجه نیستند.
وی گفت: وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای که در تاریخ 7 نوامبر انجام داد بی‌شرمانه همه ایرانیان را تهدید به گرسنگی کرد، وی گفت «خوب به خاطر داشته باشید، خیلی خوب، رهبران ایران باید تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند مردم کشورشان غذا بخورند.» استفاده از غذا و دارو به عنوان اسلحه علیه غیرنظامیان فقط یک نام دارد، جنایت علیه بشریت. بله جنایت علیه بشریت. آشکارا برای مدعیان حقوق بشر حتی کل یک ملت را می‌توان برای رسیدن به اهداف سیاسی به قتل رساند.
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل حمله بزدلانه تروریستی به شهر اهواز در 22 سپتامبر را یک مورد مرتبط و پندآموز خواند و افزود: در این حمله شهروندان بیگناه متعددی از جمله کودکان به قتل رسیدند. یک گروه جدایی طلب که بیرون از ایران اقامت دارد بلافاصله مسئولیت حمله را که از شورای امنیت به عنوان حمله تروریستی محکوم شد، برعهده گرفت. عکس العمل بانیان این قطعنامه چه بود؟ در اقدامی تهوع آور اسم شهر اهواز و بعدا اسم گروه تروریستی را به عنوان یک اقلیت به قطعنامه اضافه کردند! چنین حرکتی فقط به معنای حفاظت و شناسایی گروه‌های تروریستی در پوشش قطعنامه حقوق بشر است.
وی ادامه داد: هر چند اقدام مذکور تنفر برانگیز بود، ولی ما از این نحوه برخورد با قربانیان تروریسم در خیابان‌های اهواز متعجب نشدیم. چراکه بانیان قطعنامه آنها را شایسته توجه نمی‌دانند ولی تروریست‌هایی که آنها را به قتل رسانده‌اند، مستوجب حمایت و شناسایی بعنوان فعال حقوق بشر یا اقلیت قومی هستند. شرم آور است!
آل‌حبیب افزود: دوگانگی مذکور دموکراسی را هم شامل می‌شود: دموکراسی قابل قبول در مقابل دموکراسی غیر قابل قبول. انتخابات با توجه به نیاز سیاست خارجی این دولت‌ها می‌تواند واقعی یا تقلبی باشد. وقتی مردم در کشورهایی که مشتری آنها هستند برای همیشه با صندوق رای و دموکراسی بیگانه نگهداشته می‌شوند، انتخابات در کشورهای دشمن نامشروع و تقلبی خوانده می‌شوند، چرا که رای مردم علائق و اولویت‌های سیاست خارجی ایشان را منعکس نمی‌کند.
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل خاطرنشان کرد: همچنین صداهایی هست که باید شنیده شود و صداهایی که ارزش شنیده شدن ندارند. صدای معدود افرادی که در خیابان‌های ایران مشغول خرابکاری و حمله به مراکز پلیس بودند شایسته شنیده شدن و حتی طرح در شورای امنیت بود در حالی که خفه کردن صدای مخالفان در دولت‌های مشتری هیچ نگرانی را سبب نمی‌شود. حتی بدتر اینکه این مدعیان منافق کاملا در مقابل صدای شکستن میلیون‌ها نفر که برای هفت دهه در فلسطین تحت اشغال خارجی زندگی می‌کنند کاملا کر می شوند
وی گفت: صداهایی برای آنها مرجح است که برای سیاست خارجی ایشان مفید باشد. به هر حالاشتهای اندکی در شنیدن صدای کودکان مهاجری دارند که در قفس زندانی شده‌اند یا قربانیانی که در حمله آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران در خلیج فارس جان خود را از دست دادند. قربانیان آن حمله وحشیانه که در حمایت از متحد آن روز آنها صدام به عمل آمد از جمله ده‌ها کودک هرگز فرصت نیافتند تا از حقوق بشر خود از مقامات آمریکایی یا فرمانده ناوی بپرسند که بی‌شرمانه توسط واشنگتن به خاطر ارتکاب این جنایات، مدال افتخار گرفت.
آمریکا بزرگترین دشمن دموکراسی و حقوق بشر در خاورمیانه
آل‌حبیب یادآور شد: برای این مدعیان ازخود راضی استقلال و حاکمیت نیز فقط برای قدرتمندان معتبر است. برای آنها دخالت در دیگر کشورها اگر توسط ایشان یا نوکرانشان صورت پذیرد، بلامانع است. آمریکا برای مدت طولانی در پروسه‌های دموکراتیک در ایران دخالت کرده است نه برای حمایت از آن بلکه برای تخریب آن و برای بازگرداندن دیکتاتوری. حتی امروز هم بزرگترین متحد آمریکا علیه دموکراسی در ایران یک فرقه شناخته شده تروریست است. حتی امروز هم آمریکا بزرگترین دشمن دموکراسی و حقوق بشر در تمام خاورمیانه از جمله ایران است.
وی گفت: در همین راستا صدای جامعه مدنی باید تشویق و شنیده شود مشروط بر آنکه علیه دولت‌هایی کار بکنند که ایشان دوستشان ندارند. آنها به خود حق می‌دهند از جامعه مدنی سوء استفاده کنند از جمله اینکه آنها را ایجاد کرده و بی دریغ تامین مالی کنند تا در خدمت نهادهای جاسوسی و اهداف سیاست خارجی ایشان باشد. در غیر این صورت باید این صداها را ساکت کرد. آمریکا مرتبا مانع مقام مشورتی سازمان‌های مردم نهاد ایرانی در سازمان ملل می‌شود، در حالی که برای یک نهاد ضدایرانی که وزارت خارجه آمریکا آن را ایجاد کرده و هنوز تامین مالی می‌کند حتی به رای گیری در اکوسوک متوسل شد. نکته‌ای درس آموز!
آل‌حبیب با بیان اینکه آزادی بیان تا زمانی که منافع آمریکا و همپیمانانش را تضمین می‌کند، مورد حمایت قرار می‌گیرد، عنوان کرد: در غیر این صورت، تحت عنوان تهدید برای امنیت ملی تعریف شده و خفه می‌شود.
وی با طرح این سؤال که در ماه اوت 2018، صدها حساب رسمی متعلق به ایرانیان توسط شبکه های اجتماعی تحت فشار آمریکا مسدود شد. چرا؟ گفت: چون آنها جرأت کرده بودند در مورد اسرائیل افشاگری کنند. در حالی که هزاران حساب و روبات ضد ایرانی، آزادانه در حال پمپاژ کردن اخبار نفرت افکنانه و غلط بودند، آنها به بحث در خصوص جنایت‌های اسرائیل در فلسطین مبادرت می‌کردند. چه جرم نابخشودنی!
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل بیان کرد: بر همین اساس، دولت‌های غربی کشف رمز توسط شرکت‌های اینترنتی را یک حرکت مشروع و قانونی برای حفاظت از امنیت ملی خود تعریف می‌کنند، در حالی که اقدام دولت‌های مستقل برای جلوگیری از سوء استفاده از شبکه‌های رسانه‌های اجتماعی از سوی تروریست‌ها و خرابکاران توسط همان کشورها به عنوان نقض حق حریم خصوصی تلقی می‌شود!
وی با یادآوری این نکته که عدم پیوستگی مواضع و استانداردهای دوگانه در رفتار بانیان اصلی این قطعنامه به آنچه که اشاره شد محدود نمی‌شود، اظهار داشت: سیاست خارجی آنها به طور پیش فرض بر اساس ریاکاری بنیاد نهاده شده و اجرا می‌شود.
کانادا نمونه روشن به یغما رفتن دموکراسی از سوی طرفداران نژادپرستی و آپارتاید
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: کانادا نمونه روشنی است که در آن دموکراسی از سوی طرفداران نژادپرستی و آپارتاید به یغما رفته است. بر اساس ارزیابی سال 2018 گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص خشونت علیه زنان، خشونت علیه زنان در کانادا همچنان «مشکلی جدی، فراگیر و سیستماتیک است.» او مشخصا اظهار می‌دارد «زنان بومی در جوامع خود و در سطح ملی، آشکارا از تبعیض رنج می‌برند.» گزارشگر ویژه خشونت نسبت به زنان اضافه می‌کند که «زنان بومی به طور نظام‌مند، چندگانه و سیستماتیک با اشکال مختلف تبعیض مواجه هستند و به واسطه ناکارآمدی دولت به حاشیه رانده شده و یا دچار فقر می‌شوند.»
وی افزود: همچنین نحوه رای دادن کانادا در سازمان ملل متحد وقتی به سیاست‌های اسرائیل -که ذاتا ناقض اصول اولیه حقوق بشر است- مربوط می‌شود بسیار روشنگر و افشا کننده است. قطعنامه در پی قطعنامه، سال در پی سال، یکی بعد دیگری در نیویورک و در ژنو نتایج آرا حکایت از حمایت بی قید و شرط کانادا از اسرائیل در نقض فاحش حقوق بشر دارد. ظاهرا، برای کانادا سرنوشت میلیون‌ها نفر از قربانیان تجاوز اسرائیل اهمیتی ندارد و اسرائیل به عنوان ناقض حقوق بشر مستحق حفاظت، مصونیت و حمایت بی حد و حصر است. کانادا همچنان بر ارائه قطعنامه ایران اصرار بیهوده می‌ورزد، با در نظر داشتن این واقعیت که اسرائیل، آخرین رژیم آپارتاید جهان، یکی از حامیان اصلی آن است.
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل عنوان کرد: کانادا جایی که که بر اساس یک مثل معروف زن و بومی بودن در آن یک خطر محسوب می‌شود، کانادا جایی که سرنوشت هزاران زن بومی ناپدید شده همچنان به عنوان یک راز باقی مانده است، کانادا کشوری که در آن قربانیان عقیم سازی اجباری معلولان همچنان عذاب می‌کشند، کانادا کشوری که اخیرا پناهگاه و محل امنی برای مفسدان و دارایی‌های ناشی از فساد و اختلاس از کشورهایی چون ایران شده است، کانادا کشوری که صادرات اسلحه آن مسئول مرگ و تخریب در مناطق بحرانی در سراسر جهان است و کانادا کشوری که تا سرحد امحای کامل جمعیت بومی خود رفته است، برای ایرانی سخنوری می‌کند که در تاریخ طولانی خود هرگز اقدام به برده‌داری، استعمار دیگر ملت‌ها و از میان بردن جوامع بومی نکرده و هرگز از برتری نژادی حمایت نکرده است.
وی افزود: مضحک است که کانادا و برخی دیگر که همه این جنایات تاریک را در تاریخ بسیار کوتاه خود ثبت کرده‌اند، با گستاخی به موعظه ایران می‌پردازند.
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که بر مردم خود به عنوان تنها ضامن امنیت و توسعه‌اش تکیه دارد. مشروعیت و امنیت جمهوری اسلامی ایران از صدای مردم و رای مردم گرفته می‌شود. تعهد ایران به ترویج و حمایت از حقوق بشر، ذاتی، واقعی و عمیقا ریشه در زمینه‌های فرهنگی و تاریخی کشور دارد.
نماینده ایران با بیان اینکه با وجود خصومت بی سابقه قدرتمندترین کشورهای جهان طی چهار دهه گذشته، جمهوری اسلامی ایران با موفقیت استوار باقیمانده است، اظهار داشت: دولت جمهوری اسلامی ایران افتخار دارد که ارتقاء حقوق بشر شهروندانش را صرفا یک مسئولیت قانونی و اخلاقی نمی‌بیند، بلکه آن را بخشی از امنیت ملی کشور می‌داند.
وی توضیح داد: در چهار دهه گذشته، صدای مردم، از طریق صندوق‌های رای، تعیین کننده سیاست‌های کلی کشور در امور داخلی و خارجی بوده است. صرفنظر از چالش‌ها، هرگز از شور ایرانی‌ها برای دستیابی به حقوق بشر و اشتیاق ایرانی ها برای دموکراسی کاسته نخواهند شد و البته هرگز در خصوص شأن و منزلت خود معامله نخواهند کرد.
ثابت کرده‌ایم که حقوق بشر اولویت ما است
آل‌حبیب تصریح کرد: ما ثابت کرده‌ایم که حقوق بشر اولویت ما است، این بخشی از اولویت امنیت ملی ما است. همانند دیگر کشورها، کمبودها ممکن است وجود داشته باشد و ما مصمم به حل آنها هستیم، با این حال، این در حد کسانی که به طور سنتی و به لحاظ تاریخی و عملی از استعمار، بردگی، نژادپرستی و آپارتاید حمایت می‌کنند، نیست که برای ایران در خصوص حقوق بشر سخنوری کنند.
جمع کردن رای از سوی بانیان اصلی قطعنامه با توسل به فشار و ارعاب توهینی دیگر به حقوق بشر
وی تصریح کرد: این قطعنامه و این نمایش سیاسی بیانگر سیاسی کاری و عدم صداقت بانیان آن است و همچنین آشکار می‌سازد که گاهی تصمیمات سازمان ملل می‌توانند چقدر نسبت به واقعیت‌های روی زمین نامربوط باشند. جمع کردن رای از سوی بانیان اصلی قطعنامه با توسل به فشار و ارعاب نسبت به دیگر کشورها توهینی دیگر به موضوع حقوق بشر است. جمع کردن رأی با توسل به تهدید به کاهش کمک‌های توسعه‌ای، هیچ کمکی به ارتقاء حقوق بشر نمی‌کند، بلکه عدم صداقت مدافعان خودخوانده حقوق بشر را بیش از پیش به نمایش می‌گذارد.
آل‌حبیب افزود: شما ممکن است قبلا در مورد رای خود تصمیم گرفته باشید، اما لطفا به خاطر بسپارید که عدم پذیرش قطعنامه و رای خیر به آن یک گام صحیح در جهت حمایت و ارتقاء حقوق بشر تلقی خواهد شد. لطفا به خاطر داشته باشید که بر خلاف کسانی که به صورت تاریخی از حقوق بشر به عنوان ابزار سیاست خارجی خود سوء استفاده کرده‌اند، ایران به شدت به گفت‌وگو بر اساس درک متقابل، همکاری و احترام اعتقاد دارد.