العالم ـ آفریقا
در پی این تحولات، مردم به خیابان ها آمدند و شادی وخوشحالی خود را از ظاهر شدن نشانه های انقلابی که مدتهای مدید در انتظار آن بودند، ابراز کردند.
ساعت ها به سختی می گذشت و همگان از تاخیر در اعلام بیانیه شماره یک ارتش نگران شده بودند.
بالاخره زمان موعود رسید و عوض بن عوف وزیر دفاع و معاون اول عمر البیشیر ، بیانیه ارتش را از تلویزیون قرائت و اعلام کرد که نظام عمر البشیر ریشه کن شده و سردسته این نظام که عمر البشیر است، در جایی امن نگهداری می شود و شورای نظامی تشکیل خواهد شد که به مدت دو سال اداره امور را در دست می گیرد.
نهاد ریاست جمهوری منحل و وضعیت فوق العاده اعلام و مقررات منع آمد و شد شبانه برقرار می شود.
دیری نپائید که خوشحالی مردم سودان به خشمی همراه با نومیدی بسیار تبدیل شد. انقلاب آن ها از طرف عوض بن عوف وزیر دفاع و معاون اول عمر البشیر و رئیس کمیته امنیتی که البشیر برای سرکوب آن ها و انقلاب آن ها تعیین کرده بود، سرقت شد.
توطئه ای بزرگ در عرض یک شب طراحی شد. درنتیجه، مردم تصمیم گرفتند برای بازگرداندن وضعیت به پیش از این، تحصن کنند.
اتحادیه مشاغل سودان که اعتراض ها را رهبری می کرد، مخالفت کامل خود را با این روند اعلام کرد و آنرا تلاشی ناکام برای دور زدن خواسته های انقلابیون دانست و خواهان ادامه تحصن تا تحقق اهداف مطلوب شد.
منابع سودانی از داخل ارتش اعلام کردند که این روند، صرفاً توافقی میان البشیر و معاون وی بود و هیچ کودتای نظامی علیه البشیر صورت نگرفته است.زیرا کودتاها ، عموماً با اقدامات نظامی همراه می شوند که مردم آنها را خوب می شناسند.
برخی از افسران وابسته به فرماندهی کل ارتش سودان اعلام کردند که وقتی این مساله را شنیدند، غافلگیر شدند. آن ها تاکید کردند که این تغییرات، توافقی بود و در کاخ ریاست جمهوری حاصل شد و ارتش نقشی درآن نداشته است.
برخی منابع دیگر اعلام کردند که طراح این اقدام، «صلاح قوش» رئیس سازمان امنیت و اطلاعات بود و این کار با نظارت عربستان سعودی و امارات صورت گرفت.
آنچه موید این فرضیه است، ماندن قوش در سمت خود و حتی انتصاب وی در شورای نظامی جدید است.
درباره نقش عربستان سعودی و امارات، همه از میزان سرمایه گذاری های این دو کشور در سودان و نفوذ گسترده آن ها در میان محافل وابسته به حزب حاکم و نیز در نهادهای دولتی در برهه اخیر آگاه هستند.
افزون بر اینکه، پس از مشارکت ارتش سودان در ائتلاف سعودی ها و امارات علیه یمن، روابط خوبی با فرماندهان ارتش سودان دارند.مشارکتی که به کشته و زخمی شدن شمار زیادی از نظامیان سودانی منجر شد و آن ها را وارد درگیری ظالمانه کرد.
موضع آمریکا با این روند سازگار بود و وزارت امور خارجه آمریکا، بیانیه ای را صادر کرد که قابل توجه ترین بخش آن، قسمتی بود که از ارتش خواست که در اسرع وقت، قدرت را به ملت واگذار کند.
واشنگتن عمداً فراموش کرد که خود عوض بن عوف، در فهرست سیاه آمریکا مشتمل بر عاملان جنایت های جنگی و کشتار جمعی در دارفور قرار دارد و درصورتیکه فشارهای عربستان سعودی و امارات نبود، این مرد مورد قبول واقع نمی شد.
انقلابیون تحصن کننده مقابل مقر فرماندهی کل ارتش سودان به تحصن خود ادامه دادند و در اولین روز، ممنوعیت آمد و شد را شکستند و با این کار، تصمیمات رهبران جدید کشور را به چالش کشیدند.
مساله قابل توجه اینجاست که شب دوازدهم آوریل (23 فروردین) شبی آرام بود که در آن به هیچ کسی آسیبی وارد نشد.
دوازدهم آوریل، تحصن و همبستگی میان مردم سودان در میادین تحصن ادامه داشت و جمعیت میلیونی به سمت میادین شهر خارطوم و دیگر شهرها با هدف افزایش فشار بر موسسات نظامی حرکت کرد.
شورای نظامی نشستی مطبوعاتی تشکیل داد که در نگاه اول، نشستی برای مصالحه به نظر می رسد و طی آن «عمر زين العابدين» رئیس بخش سیاسی شورای نظامی ، احزاب را به تهیه بندهای مرحله آتی و ارائه پیشنهادهایشان دعوت کردند.خنده دار بود که هیچ پیشنهادی نبود و یقین انقلاببیون به ادامه فشار برای خارج شدن از این شرایط بیشتر شد،
اما آنچه اوضاع را بحرانی تر کرد، اعلام مخالفت «محمد حمدان حمدتی» فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع با عضویت در شورای نظامی بود که این مساله عملاً به معنای رو شدن دست عوف و هشداری قوی به او بود، مبنی بر اینکه همه ارتش با او نیست و احتمال اختلافات زیاد است.
شب دوازدهم آوریل، «عوض بن عوف» رئیس شورای نظامی بیانیه دیگری را صادر کرد که طی آن، از کناره گیری خود و معاونش از ریاست این شورا خبر داد و زمام امور را به «عبد الفتاح البرهان» بازرس کل ارتش داد.
این تصمیم با استقبال مردمی مواجه شد، اما این بار آن ها جانب احتیاط را رعایت کردند و درعین حال تاکید کردند که به تحصن خود ادامه می دهند.
تحصن، برگ برنده مردم سودان بود و آن ها باید منتظر باشند و ببینند که اوضاع درچه جهتی پیش می رود و رئیس شورای نظامی جدید چه طرح ها و برنامه هایی دارد.
خواسته های مردم آشکار است، در صدر این خواسته ها، انحلال حزب حاکم و انحلال سرویس های امنیتی و محاکمه شخصیت های رژیم سابق و تشکیل دولت مدنی از سوی امضا کنندگان بیانیه آزادی و تغییر است.
مردم سودان به جهانیان ثابت کردند که ملتی آگاه هستند و بازیهای سیاستمداران آن ها را فریب نخواهد داد. اما سوال اینجاست که آیا قادر خواهند بود که دستاوردهایی را که با ریخته شدن خون جوانان سودانی به دست آورده اند، حفظ کنند. امیدواریم که چنین باشد.
اسامه الشیخ – العالم