العالم - آمریکا
در حالی که مواضع ضد و نقیض رئیس‌جمهور آمریکا درباره ایران ادامه دارد، تحلیلگر ارشد آمریکایی در یادداشتی سراسر انتقادی در این باره نوشت: «ترامپ درباره ایران (هم) می‌خواهد آتش‌افروز باشد و هم آتش‌نشان».
«جک شِیفِر» تحلیلگر ارشد آمریکایی در «پولیتیکو» می‌نویسد: «رئیس‌جمهور (آمریکا) دوست دارد که یک بحران را تشدید کند و سپس درباره پایان دادن به همان بحران، اعلام پیروزی کند».
در این یادداشت آمده است: «رئیس‌جمهور دونالد ترامپ یک بار دیگر همزمان در مقام یک آتش‌افروز و فرمانده ماموران آتش‌نشان ظاهر شد. او که علنا از تقابل نظامی با ایران را داغ کرده بود، صبح امروز (شامگاه شنبه به وقت تهران) به تمجید از هر دو دستور خود برای انجام حمله نظامی به سه تاسیسات نظامی ایران و سپس لغو این دستور ۱۰ دقیقه پیش از این حمله پرداخت».
شِیفِر می‌نویسد: «این اولین باری نیست که ترامپ چنین نمایشی را بازی کرده است. همانطور که دیوید گراهام از نشریه آتلانتیک و دیگران (در یادداشت‌هایی) گفته‌اند، او از ایجاد و تشدید بحران‌ها لذت می‌برد از قبیل بحران درباره یک مرز بی قانون (با مکزیک)، موج جرایم در سطح ملی، تهدیدات برای تعطیلی دولت فدرال، تهدیدات برای اعمال تعرفه‌های جدید، تهدیدات برای اخراج بازپرس ویژه (تحقیقات درباره دخالت روسیه در انتخابات آمریکا)، وضعیت کره شمالی که طی آن او وعده "پاسخ آتش و خشم" را داده بود».
*آتش و خشم، لفظی بود که مردادماه سال ۱۳۹۶ رئیس‌جمهور آمریکا از آن علیه کره شمالی استفاده کرده بود. او گفته بود: «بهتر است کره شمالی بیش از این تهدید نکند. آنها با آتش و خشمی مواجه خواهند شد که دنیا هرگز قبلاً به چشم ندیده است»*
از نظر شِیفِر، ترامپ معمولا یک بحران را ایجاد و یا تشدید می‌کند و سپس درباره پایان دادن به همان بحران، خودش را پیروز می‌خواند.
او در این یادداشت تصریح کرده است: «اما این هفته او (ترامپ) به این نمایشنامه، جنبه مقدس اضافه کرده است: او ابتدا شخصیت خدای انتقام‌جو به خود گرفت و فرمان حمله تلافی جویانه به ایران در واکنش به ساقط کردن یک هواپیمای جاسوسی ۲۰۰ میلیون دلاری نیروی دریایی آمریکا را داد و سپس او تغییر ظاهر داد و با لباس شاهزاده صلح سر برآورد. چرا چنین تغییر ۱۸۰ درجه‌ای رخ داد؟ آنطوری که او به چاک تاد وجری شبکه ان‌بی‌سی نیوز گفت، او متوجه شد که چنین حمله‌ای به مرگ ۱۵۰ ایرانی خواهد انجامید و او فکر نمی‌کرد تلفات این حمله با اقدام ایران (در سرنگون کردن پهپاد جاسوسی آمریکا) تناسبی نداشت. شاید هم ترامپ از اینکه نظرش را عوض کرد، لذت می‌برد».
از نظر نویسنده این یادداشت، باور به اینکه ترامپ از قبل نمی‌دانست که انجام حمله نظامی به تاسیسات ایران سبب تلفات انسانی خواهد شد، «غیرممکن» است.
شِیفِر معتقد است: «مساله محتمل‌تر آن است که بلوف ترامپ لو رفت و او کنترلش را از دست داد. البته که (توقف حمله به ایران) موضوع خوب است و خیلی بهتر است که ترامپ طی همین هفته اعتبارش را از دست بدهد تا اینکه از آتش صدها یا هزاران (تلفات) آمریکایی و ایرانی بسوزد اما شبیه به بسیاری دیگر از موراد قبلی، قمار او سبب کاسته شدن از قدرت ریاست جمهوری او شده است. تهدیدهایی که رئیس‌جمهور (آمریکا) علیه دشمنان انجام می‌دهد در صورتی که تهدیدات توخالی نباشند، از شانس بیشتری برخوردار هستند اما با در پیش گرفتن رویه اعمال تهدیدات و صرفنظر کردن از آنها، ترامپ با فاش کردن خود به عنوان یک لاف‌زن جنگی، داوطلبانه در حال خشک کردن ذخایر قدرتش است».
در ادامه این یادداشت آمده است: «شبیه به افتضاح "خط قرمز" رئیس‌جمهور (باراک) اوباما و ناکامی او در اجرای تهدید حمله نظامی تلافی‌جویانه علیه رژیم بشار اسد در سوریه در موضوع (ادعایی توسط این دولت به) حملات شیمیایی، عقب‌نشینی ترامپ در قبال ایران از او یک غول بی خاصیت و مفلوک در برابر دشمنان بالقوه مردم (آمریکا) ساخته است».
شِیفِر می‌افزاید: «اعمال تهدید و سپس عقب‌نشینی از آنها در لحظه آخر شاید در دنیای مشاور املاک و زمانی که خسارات احتمالی در قبال آنها خسارات دلاری باشد، شاید یک حرکت پیروزمندانه باشد اما در مناطق بالقوه جنگی شبیه به تنگه هرمز، مساله بر سر جان آدم‌ها، آزادی و صلح است و توسل به آن یک راهبرد شکست‌خورده است».
وی در پایان این یادداشت به آمریکایی‌ها هشدار می‌دهد: «هر چند این هفته، هفته بدی برای قدرت آمریکا بوده است اما ما باید برای عواقب اقدامات ترامپ آمادگی داشته باشیم. این احتمال وجود دارد که او از عقب‌نشینی خود در قبال ایران عبرت نادرستی بگیرد و تصمیم بگیرد که چند بمب معدود حساب شده (به ایران) بیاندازد (دستور حمله محدود به ایران را صادر کند)».
فارس