خبر :
پس ازانفجارهای امرلی، اشرف و صقر و سکوت معنا دار مسئولین عراقی در قبال عامل یا عوامل آن دیشب منطقه بلد نیز شاهد انفجارهایی مشابه بود.
تحلیل:
- اگرچه در موارد قبل کوشش شد تا این مساله ناشی ازخطاهای بشری وکم دقتی و یا حداکثر فاسد شدن برخی موارد انفجاری معرفی شود و در حالی که پیشتر کوشش شد تا گمانه هایی که بشکلی ویژه اسرائیل را درپشت این ماجراها معرفی میکرد نادیده گرفته شود ومحل تامل قرارداده نشود اما تکرار 4مرحله ای آن، اینک هیچ شکی باقی نگذاشته است که در پشت این ماجراهای خطرناک دستی خارجی قرار دارد.
- دیروز و قبل از انفجار بلد، نتانیاهو در اوکراین و در پاسخ به اینکه آیا حمله به مواضع حشد الشعبی کار اسرائیل است یا نه؟ رسما اعلام کرد: هر کجا مواضع و منافع ایران وجود داشته باشد از حمله اسرائیل در امان نخواهد بود. متعاقب این اعتراف که بشکلی تلویحی اسرائیل را عهده دار انفجارهای 3گانه قبلی در عراق طی یکماه گذشته معرفی میکرد وقوع انفجار در بلد گمانه دست داشتن اسرائیل در حمله به مواضع حشد الشعبی در عراق را به یقین تبدیل کرد.
- نکته مهم در این سلسله عملیات این است که عمده اینها در مناطق سنی نشین صورت می‌پذیرد تا بزعم صهیونیست‌ها نشان داده شود میان مردم اهل سنت عراق با نیروهای حشد شکافی عظیم وجود دارد و در عین حال این پیام القا شود که اسرائیل در سایه کسب اطلاع از منابع خود در میان اهل سنت به این اقدامات دست می‌زند.
- در برخی منابع تحلیلی ادعا می‌شود مقاصد چهارگانه مورد هجوم در عراق هم محل تجمعات حشد الشعبی و هم مکان استقرار موشک‌های ایرانی هستند. مبتنی بر این ادعا ذخایر موشک ایرانی در عراق از آن جهت تجهیز شده و می‌شوند تا در صورت لزوم و از طریق اردن که در هم جواری اسرائیل قرار دارد اهداف مورد نظر ایران در اسرائیل را هدف قرار دهند. این در حالی است که با توجه به همجواری فلسطین، سوریه و لبنان با رژیم صهیونیستی و تسلیح محور مقاومت به انواع موشک‌های نقطه زن دقیق، پایه این تحلیل بسیار سست بنظر میرسد.
- تاملی در حملات مذکور و اهداف معین آن ،هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که اسرائیل به نیروی مردمی حشد الشعبی به عنوان دشمن خطرناک خود نگاه میکند و می‌کوشد در سایه فشاری حداکثری فعالیتهای این نیروی مقتدر را در حداقل‌های ممکن محدود سازد.
- در حالی که مردم عراق خواهان پاسخگویی ادولت در خصوص منبع دقیق این حملات، موقعیت های دقیق شلیک موشک‌ها، چرایی آن و بالاخره عدم جدیت در پاسخگویی به آن هستند همچنان دولت عراق ترجیح داده است تا ماجرا را با سکوت مدیریت کند. در چنین شرایطی و چنانکه دولت عراق بر این سیاست اصرار بورزد انتظار تشدید این حملات و توسعه جغرافیای آن در آینده دور از ذهن نیست.