العالم – درگوشی
اگر چه منبع این حملات، مشخص است، اما اینکه آمریکا به اجرای حمله اخیر به مقر لشگر 45 در القایم اقرار کرده است، زمینه را برای طرح سوالات و تحلیل های بسیار فراهم کرد.
در گذشته ای نه خیلی دور و زمانی که گروه تروریستی داعش مناطقی گسترده از موصل و دیگر مناطق عراق را اشغال کرد، روزنامه های آمریکایی گزارشی را به نقل از دو خلبان نیروی هوایی آمریکا منتشر کردند.
دستورات مقامات عالی به این خلبان ها، آن ها را از حمله به مواضع تروریست ها باز داشت، با وجود اینکه این مواضع در تیررس آن ها قرار داشتند.
این واقعیت ها نشان می دهد که رویکرد دولت آمریکا در برابر تروریسم در عراق و منطقه، آنگونه که واشنگتن اعلام می کند، نیست.
همین مساله، نشان دهنده این است که چرا دولت آمریکا الحشد الشعبی و برخی از گروه های وابسته به آن را به تروریست بودن متهم می کند، با وجود اینکه همه می دانند که الحشد الشعبی و گروه های وابسته به آن، عامل اصلی نابودی داعش بودند.
اگر در ماه های اخیر این امکان وجود نداشت که میان طرف های متهم به حمله به الحشد الشعبی تفاوتی قائل شد، اما وارد شدن واشنگتن به خط حمله به مقرهای الحشد الشعبی و اقرار به حمله به مقر الحشد ابعاد جدیدی به این قضیه داد.
اولا: از زمان شروع اعتراض ها در عراق و خواسته های بر حق ملت عراق، تلاش ها بر آن بود که این اعتراضها علیه الحشد الشعبی و گروه های وابسته به آن ها و در پس آن ها ایران نشان داده شود.
حتی برخی طرف های معروف به وابستگی، الحشد را متهم به تروریست بودن کردند و فداکاری های این گروه را در مقابله با داعش که تهدیدی برای همه عراقی ها بود، فراموش کردند.
حمله به مواضع الحشد الشعبی، پس از آن بود که واشنگتن در اجرای طرح مشکوک خود از طریق اعتراض های مردمی شکست خورد، با وجود اینکه هزینه های بسیاری دراین راه صرف کرد و از گروه هایی که علیه الحشد و ایران تبلیغ می کردند - از جمله این که چند بار کنسولگری ایران را به آتش کشیدند) ، حمایت بسیار کرد.
دوم : توجیه آمریکا برای اعلام اینکه حمله به مواضع الحشد الشعبی در واکنش به حمله به پایگاه های آمریکایی در عراق بود - که حزب الله عراق را به در دست داشتن در آن متهم کرده بود – به دلایلی بیش از این است و این رویارویی با ایران بود. به گونه ای که واشنگتن هر حمله به هر گروه وابسته به الحشد العشبی در عراق را به منزله حمله به ایران می داند.
این معادله درست است، چرا که ایران از الحشد در مقابله با داعش حمایت کرده است.
ایران نقشی مهم در به شکست کشاندن طرح آمریکا و اسرائیل و نظام های رجعت گرای عربی ایفا کرد که گروه های تروریستی مامور اجرای آن در سطح منطقه بودند.
افزون بر اینکه، منطقه ای که حمله در آن روی داد و نزدیک مرزهای سوریه است، از اهداف دولت آمریکا پرده بر می دارد. به ویژه جلوگیری از تکمیل خط و جبهه مخالف آن که طرح های آمریکا در عراق و سوریه و لبنان و فلسطین را با شکست روبرو می کند.
شدت این حمله و اقرار مستقیم آمریکا به آن ، نشان می دهد که دولت آمریکا می داند که تکمیل این خط و میزان قدرتی که آن به وجود می آورد، به معنای شکست طرح آن کشور است.
سوم : دولت آمریکا با حمله به مواضع الحشد برای وارد کردن آن در عرصه سیاسی عراق تلاش می کند و سعی می نماید تا الحشد را به عنوان مانعی در برابر هر گونه آینده بهتر برای عراقی ها معرفی کنند.
این رویکردی است که واشنگتن از آن در مقابله با جنبش های مقاومت در لبنان و فلسطین استفاده می کند.
اما آنچه آمریکایی ها از آن غافل هستند، با وجود این که دستاوردهایی را در این زمینه کسب کرده اند، این است که قدرت الحشد مانند دیگر جنبش های مقاومت در منطقه، ناشی از حمایت مردم عراق و ایمان عراقی ها به این امر است که الحشد اصل و پایه شکست تروریسم است و درنتیجه، حمله به آن ، به منزله حمله به بخش عظیمی از عراقی هاست.
دست آمریکا دراین بازی رو شد... اقرار آمریکا به دنبال اقرار" عفیف کوخافی" فرمانده ارتش رژیم اشغالگر است که گفته است ارتش این رژیم، در وضعیت هایی قرار گرفته که متوجه شده که خطری از عراق آنرا تهدید می کند.
این اولین بار است که اسرائیل برای چنین حمله ای در داخل عراق، اقرار کرده است.
با اقرار آمریکا و اسرائیل به دست داشتن در حمله به مواضع الحشد الشعبی در عراق، این موضوع، وارد مرحله ای جدید می شود. آن ها این اعتقاد را دارند که الحشد ، به این حملات پاسخ خواهد داد و حملات پی درپی خواهد بود، اما این بار از سوی دو طرف ، نه فقط از طرف واشنگتن یا رژیم اشغالگر.
در نهایت، پیروزی از آن کسی است که حق با اوست و همه می دانند که حق با کیست.
حسين الموسوی – العالم