العالم - کشکول
قانونی که در پارلمان عراق مبنی بر ضرورت اخراج اشغالگران از این کشور به تصویب رسید در واقع پاسخی بود به جنایت فجیع ارتش تروریستی آمریکا و ترور فرمانده شهید ابو مهدی المهندس و مجاهد ارشد عراقی و سپهبد قاسم سلیمانی، فرمانده شهید نیروی قدس سپاه در مرکز بغداد؛ جنایتی که به اعتراف مایک پمپئو، وزیر خارجه دولت تروریست آمریکا مورد استقبال گروه های جوکر و عوامل و مزدوران آمریکا در عراق قرار گرفت و حتی ویدیویی از خوشحالی یک گروه از مزدوران از این جنایت منتشر شده است.
نکته قابل توجه این است که گروه های جوکر و مزدوران آمریکایی آنجا که داشتند برای شهادت قهرمانانی که گروه تروریستی داعش و عناصر صدامی را به زانو درآورده بودند، خوشحالی می کردند به کلی حس ملی گرایی و حاکمیت وطن و استقلال کشور یادشان رفته بود اما همین که جمهوری اسلامی ایران این جنایت فجیع را پاسخ داد آنهم نه در فرودگاه بغداد و نه در خیابان های این شهر و نه حتی در خیابان های هیچ شهر دیگری، بلکه صرفا با موشک باران همان پایگاه نظامی آمریکایی که مبدأ آن پرواز تروریستی بود بدون اینکه حاکمیت عراق را علنا و در روز روشن نقض کند، یکباره خونشان به جوش آمد و سنگ وطن و وطن پرستی را به سینه کوبیدند.
اما در هر حال و به رغم تمام هیاهوی گروه های جوکر و بعثی هایی – بیرون ریختند و شعار دادند "پارلمان نماینده ما نیست " – دولت عراق به وظایف خود کاملا آگاه بود؛ دفتر عادل عبد المهدی، نخست وزیر عراق با صدور بیانیه ای فاش کرد که نخست وزیر در تماس با مایک پمپیو، وزیر خارجه آمریکا روز پنج شنبه گذشته از وی خواست به منظور بررسی و تعیین مکانیسم های اجرای مصوبه پارلمان مبنی بر خروج اشغالگران از عراق، دو نفر را به عنوان نماینده به بغداد بفرستد.
عبد المهدی به این اقدام بسنده نکرد بلکه به شدت از ورود نیروهای اشغالگر آمریکایی به عراق و پرواز پهپادهای این کشور در آسمان عراق بدون کسب اجازه از دولت انتقاد کرده و آن را ناقض توافق های دوجانبه دانست.
البته واکنش آمریکا هم قابل پیش بینی بود. وزارت خارجه این کشور خروج از عراق را رد کرد و با تمام رخوت و تکبر یک اشغالگر حاضر به اعزام هیئتی برای بررسی خروج اشغالگران آمریکایی از عراق نشد. حتی پمپیو از این هم فراتر رفته و اعلام کرد که آمریکا خواستار حضور گسترده ناتو در عراق است. همزمان دونالد ترامپ، رئیس جمهور این کشور هم با تکبر و وقاحت هر چه تمامتر گفت که اشغالگران خود را از عراق خارج نمی کند مگر آنکه عراق صدها میلیارد دلار به آمریکا بپردازد و حتی اگر هم حاضر به خروج اشغالگران شود تحریمی را بر عراق تحمیل می کند که تحریم ایران در مقابل آن هیچ است.
حال با وجود این همه وقاحت و بی شرمی امریکا و نقض آشکار حاکمیت عراق و رد خواست ملت این کشور مبنی بر خروج اشغالگران، و ترور شخصیت های مهم و قهرمانان عراقی - که سالها با داعش، این دست پرورده آمریکا جنگیدند – آیا لقبی جز اشغالگر برازنده ارتش تروریستی آمریکا هست؟ اگر اشغالگر نیستند پس چه هستند؟ و اگر کسانی که خواستار ادامه حضور اشغالگران در عراق هستند، مزدور آمریکا نیستند پس چه هستند؟