العالم- درگوشی
عادی‌سازی هنجارشکن امارات با رژیم صهیونیستی، نه تحت "فشار" اقتصادی و نه "خستگی" از جنگ‌ها- همانطور که "انور سادات" و "ملک حسین" توجیه می‌کردند- و نه تحت فشار بحران مشروعیت از دست‌رفته‌ای که آل‌خلیفه در بحرین از آن رنج می‌برد و نه تحت "فشار" خارج شدن از فهرست تروریسم آمریکایی، انجام شد.
فرزندان زاید هیچ‌گونه سابقه جنگ علیه رژیم اشغالگر و یا خصومت علیه آن را ندارند بلکه بر عکس، آنها همواره روابطی مستحکم و محرمانه داشتند و با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم نمی‌کنند و به اندازه آل‌خلیفه، دچار بحران مشروعیت نیستند.
ناهنجاری‌های عادی‌سازی فقط در این حد محدود نمی‌شود بلکه گدایی کردن شیوخ اماراتی از مقام‌های صهیونیستی یکی دیگر از این ناهنجاری‌هاست به گونه‌ای که این شیوخ دست‌بوس رهبران صهیونیست شده‌اند. "عبدالله بن زاید" وزیر خارجه امارات در مقابل دیدگان جهانی دیداری ننگین با همتای اسرائیلی‌اش "گابی اشکنازی"، در آلمان ترتیب داد و طی گفت‌وگوها با او مدعی شد که منطقه بعد از این عادی‌سازی شاهد امنیت، صلح و فرصت‌ها خواهد شد.!! ما می‌دانیم که این مرد احمق نمی‌داند که چه می‌گوید.
در حالی‌که هنوز جوهر امضای توافق عادی‌سازی امارات و اسرائیل خشک نشده، طرفین از اجرای پروژه‌ها و طرح‌های امنیتی، نظامی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی هنری و سینمایی و موسیقی خبر دادند. در حالی‌که ادبا، شعرا، اهل هنر و حتی تجار و سیاسیون در اردن، به رغم همجوار بودن کشورشان با فلسطین اشغالی، با این عادی‌سازی چندین دهه امان و تل‌آویو مخالف هستند.
مورد دیگر، اینکه زمانی‌که "بنی گانتس" وزیر جنگ اسرائیل با گروهی از روزنامهنگاران اماراتی و سعودی دیدار کرد، ابراز امیدواری کرد با روزنامهنگاران دیگر کشورهای عربی نیز دیدار کند؛ رویایی که روزنامهنگاران اردنی و مصری آن را برای صهیونیست‌ها محقق نکردند؛ چرا که آنها گانتز و امثال او را مجرم، تروریست، قاتلان و غاصبانی می‌دانند و لذا افتخار دیدار به آنها را نمی‌دهند.