العالم- تحلیل روز
کمیته مرکزی جنبش فتح به رهبری "محمود عباس" امروز مجبور است با دو رقیب و دشمن از داخل، یعنی "محمد دحلان" که جریان "اصلاح‌طلب دموکراتیک" را پایه نهاد و "ناصر القدوه" که جریان "دموکراتیک" را تاسیس کرد، رویارویی کند.
اصلاح‌طلب‌ها و دموکرات‌ها طی هفته‌های آتی تلاش خواهند کرد که ثابت کنند مخالف رهبری جنبش فتح هستند و آنها برنامه‌ها اقتصادی و اجتماعی مدونی دارند که می‌تواند جایگزین طرح‌های پیشنهادی کمیته مرکزی جنبش فتح شود. برنامه گروه تحت رهبری دحلان و برنامه جریان القدوه چیست؟ رویکرد دحلان کاملا مشخص است یعنی اینکه او بر میراث 15 ساله جنبش فتح در نوار غزهِ بعد از تقسیم و جدایی سیاسی این منطقه، تکیه دارد. این شخص طی سال‌ها وانمود کرده که تنها نجات‌دهنده جنبش فتح در این باریکه (غزه) است، و شکی نیست که جریان دحلان با اقبال گسترده‌ای در نوار غزه مواجه می‌شود. همچنین دحلان تلاش خواهد کرد که آرای طرفداران و اعضای جنبش فتح را در کرانه باختری تصاحب کند و به احتمال زیاد این افراد به نفع وی رای خواهند داد نه به این دلیل که خواهان و طرفدار دحلان هستند بلکه به خاطر شکست دادن محمود عباس و اطرافیانش دست به این اقدام خواهند زد. دحلان طی 10 سال اخیر موفق شده که برخی از رهبران فتح را در کرانه باختری جذب کند ولی این رهبران از نفوذ کافی جهت مقابله با کمیته مرکزی برخوردار نیستند.
اما طرح و برنامه ناصر القدوه متفاوت از طرح محمد دحلان است. القدوه بر خلاف دحلان، درگیری‌اش با محمود عباس را شخصی و علنی نکرده و بلکه به اختلافات با او ماهیت سیاسی داده است. القدوه، عباس را رهبری فاسد معرفی کرده و لذا در دیدارهایش با روزنامه‌نگاران و اعضای جریانش گفته است که در تلاش برای تدوین مجدد ساختار سیاسی فلسطین است.
او همچنین محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان و رهبر جنبش فتح، را به انحصارطلبی در تصمیم‌گیری‌ها، تضییع حقوق فلسطینیان و اتخاذ رویکرد سیاسی غلط متهم کرده و گفته که این رویکرد ضربه‌هایی را به فلسطینیان در سطح جامعه جهانی وارد کرده است. القدوه، همانطور که اطرافیانش می‌گویند، به آرای اعضای ناراضی جنبش فتح که نسبت به عملکرد محمود عباس رهبری این جنبش انتقاد دارند، چشم دوخته است. گفته می‌شود القدوه دیپلماتی مجرب است و بر خلاف دحلان، در تلاش برای جذب آرای افراد مستقل، روزنامه‌نگاران و اقتصاددانان است. برخی نیز معتقدند که القدوه جایگزینی برای محمود عباس در مرحله بعدی است.
با این حال مسیر ورود جریان کمیته مرکزی جنبش فتح تحت رهبری محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، به شورای قانونگذاری فلسطین هموار نیست و این کمیته بایستی در سیاست خود تجدیدنظر کند و آن دسته از اعضای خود را که مقبولیتی میان مردم فلسطین ندارند، اخراج و رهبران ذی‌نفوذ و مجرب را جذب کند؛ رهبرانی که به اجبار و یا به اراده خودشان از سیاست دور شده‌اند. پیروزی جنبش فتح در انتخابات آتی مجلس قانون گذاری فلسطین، آسان نیست و اگر جریان‌های دحلان و القدوه در لحظات آخر از ائتلاف با یکدیگر خبر بدهند، مشخص نیست جنبش فتح چه موضعی اتخاذ خواهد کرد و به سرنوشتی دچار خواهد شد؟
فارس الصرفندی