العالم - تحلیل روز
با تکرار حوادث شیخ جراح و ورود بن غفیر، صهیونیست افراطی به محل و دایر کردن دفتر پارلمانی در این محله، دستگاه های امنیتی و سیاسی این رژیم در تل آویو و اعضای دولت بنت و حتی خود بنت، او را مورد سرزنش قرار داده و این حرکت او را تحریک آمیز دانسته و نتانیاهو را به حمایت از او برای براندازی دولت کنونی متهم کردند.
جالب است که صهیونیست ها با یک حساب سرانگشتی پیش بینی کرده اند که در صورت شروع جنگ، چندین جبهه علیه آنها باز خواهد شد و در این بین عملیات شمشیر قدس برایشان صرفا در حد یک پیش درآمد بود. این پیش بینی هولناک آنها را بر آن داشته است تا به دنبال ابزارهای آتش بس و ایجاد آرامش در کرانه باختری و مناطق مرزهای سال 1948 باشند تا بتوانند حداقل این دو جبهه را که در قلب رژیم قرار دارند، ببندند.
از این بدتر، این است که این رژیم، بیش از آنکه نگران کرانه باختری باشد نگران جبهه داخل است. زیرا می توانند کرانه باختری را به همان ترتیب با توسل به زور و سرنیزه سرکوب کنند یا آن را کلا محاصره کرده و تبدیل به یک زندان بزرگ کنند. اما نمی توانند همین کار را با داخل اراضی اشغالی انجام دهند مگر اینکه بخواهند تل آویو را از یافا و یافا را از حیفا و اللد را از تل آویو و ناصره را از ناصره علیا و بئر السبع را از رهط و الجلیل را از حیفا و.. جدا کنند. بدیهی است که چنین کاری غیر ممکن است.
روزی که در زمان تجاوز این رژیم به غزه، شهر اللد قیام کرد، یکی از روزنامه نگاران صهیونیست گفت، هم اکنون چیزی که در اللد در حال رخ دادن است یک جنگ داخلی غیر قابل توصیف است. در چنین اوضاعی، نفتالی بنت در منامه در گفگتو با روزنامه بحرینی الایام، دم ار همکاری امنیتی و کمک به بحرین برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران می زند.
نکته عجیب در این مورد این است که سران برخی کشورهای عربی یا چیزی از اوضاع داخلی فلسطین اشغالی نمی دانند یا این که خود را به بی اطلاعی زده اند؛ در حالی که نفتالی بنت نمی تواند با یک تشکیلات محاصره شده در زمینی به مساحت 41 کیلومتر و مردمی بی دفاع و غیر مسلح در کرانه باختری و داخل فلسطین مقابله کند یا راه حلی برای چهار جبهه ای که رو در روی این رژیم ایستاده اند، پیدا کند چطور می تواند در مقابل یک کشور قدرتمند با همه امکانات نظامی پیشرفته و موشک های دوربرد و میانبرد و ارتش چندین میلیونی به دیگران کمک نظامی و امنیتی کند.
او وقتی که نمی تواند از چند هزار شهرک نشین اطراف غزه محافظت کند، چطور می خواهد نگهبان امیرنشین های خلیج فارس باشد. نفتالی بنت که اینگونه در منامه مورد استقبال قرار گرفته است فقط از سر تصادف و به لطف اختلافات داخلی بین احزاب رژیم صهیونیستی به قدرت رسیده است.
اگر رژیم های حاکم بر کشورهای عرب ماهیت واقعی اوضاع داخلی رژیم صهیونیستی را بدانند خواهند فهمید که در شب زمهریر، تکیه بر بادی کرده اند که نه تنها گرمشان نمی کند بلکه ضعف و سستی شان را دو چندان خواهد کرد.