العالم - زلال قرآن
در قیامت انسان عین اعمال (خود اعمال) خویش را می‌بیند.
به شهادت آیه 5 سوره مبارکه انفطار: « عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ»
ترجمه: (آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند).
انسان تمام اعمال کوچک و بزرگ خود (اعم ازخیریا شرّ) را پیش چشم خویش مجسم می بیند و به حقیقت هر یک به درستی آگاه می‌شود، چنانکه در آیات 10 و 14 سوره مبارکه تکویر با بیان: « وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ» و «عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ»
ترجمه: (و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود). و (در آن هنگام (که روز قیامت است) هر نفسی هرآنچه بر خود حاضر کرده همه را بداند).
به این حقیقت تصریح گردیده است. با وقوع مرگ و کنار رفتن حجاب‌ها، چشم حقیقت بین انسان روی حقایق عالم باز می‌شود و او آن حقایق را آنگونه که هستند می بیند، و با برپایی قیامت که «یوم تبلی السرائر» است و تمام اسرار عالم آشکار می‌گردد، با گشوده شدن نامه عمل، انسان تمام اعمال خوب و بد نقش بسته بر نفس خویش را که در دنیا برای او محجوب و پوشیده بودند را به عینه می بیند، و آثار خیر و شرّ آنها را به‌طور کامل مشاهده می نماید، که به این حال «تجسم اعمال» گفته می شود.