العالم - زلال قرآن
در قیامت عقاید حقّه و اعمال صالحه مبتنی بر آنها با «صورت‌های» نورانیه نیکو منظر که با ویژگی های روحی و فطرت‌الهی انسان موافق هستند تجسم می‌یابند و با تاثیر مثبتی که بر انسان می‌گذارند، مشاهده آنها در قیامت برای او راضی کننده و لذت بخش است و از آنجا که آثار این عقاید و اعمال دنیایی در وجود انسان بصورت اخلاق حسنه و صفات حمیده و کمالات معنوی ظاهر می‌‌شود، لذا ست که صاحب آنها در مواجهه با این صفات و ویژگی‌های اکتسابی روحی خویش، در قیامت خود را در کنار هم نشینان صالح احساس می‌کند، و از مجالست با آنها مسرور و شادمان است و پیوسته خود را در زمره مخاطبان آیه 119 سوره مبارکه مائده: « قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُخَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِكَ الْفَوْزُالْعَظِيمُ»
ترجمه: (خدا گوید: این روزی است که صادقان از راستی خود بهره‌مند می شوند، برای آنها بهشت‌هایی است که از زیر درختانش نهرها جاری است و در آن به نعمت ابدی متنعّمند؛ خدا از آنها خشنود و آنها از خدا خشنودند. این است فیروزی و سعادت بزرگ).
می بیند که جایگاه آنها بدلیل رضایت خداوند در بهشت رضوان الهی است.