العالم - عراق
«سید عمار حکیم»، رهبر جریان حکمت ملی عراق در ادامه مراسم بزرگداشت حجت الاسلام والمسلمین «سید عبدالعزیز حکیم» با بیان اینکه صحنه سیاسی عراق به‌شدت نیازمند گفت‌وگوی جدی و تفاهم واقعی میان سران سیاسی و تصمیم‌گیرندگان است، گفت: این گفت‌وگو نباید با واسطه رسانه‌ها که باید به صورت رودررو باشد تا به خروج از بن‌بست سیاسی‌ای بینجامد که منافع ملت را معطل کرده و مانع از بهره‌برداری از افزایش درآمدهای کشور به علت افزایش قیمت نفت شده و آینده‌ای نامشخص در پیش روی ملت نهاده است.
وی تأکید کرد که اکثریت مطلوب اکثریتی است که پروژه‌‌ای مشخص برای دولت‌سازی بر اساس اصل «اکثریت ملی با حضور همه طیف‌ها» به معنای اکثریت شیعیان و اکثریت اهل سنت و اکثریت کردها شکل بگیرد که در آن همه در تحمل مسئولیت اجرایی کشور شراکت داشته باشند و در برابر اقلیتی از همه طیف‌ها شکل بگیرد که نقش اپوزیسیون سازنده ایفا کند.
رهبر جریان حکمت ملی عراق با تاکید مجدد بر عدم مشارکت جریان حکمت ملی در دولت آینده عراق اظهار داشت: معتقدیم که فراکسیون اکثریت باید حتما متشکل از نمایندگان بزرگ‌ترین طیف اجتماعی باشد تا پشتیبانی پارلمانی کافی برای دولت فراهم شود و دولت در برابر اولین طوفان سیاسی از هم نپاشد. از جایگاه مسئولیت اخلاقی و ملی از نیروهای سیاسی نماینده طیف اجتماعی اکثریت و همه شرکایمان در میهن می‌خواهم که برای برون‌رفت از بن‌بست سیاسی کنونی تلاش کنند. به این منظور باید با روحیه ملی گام‌هایی به این ترتیب برداریم:
۱. نشستن همه جریان‌های سیاسی پشت میز مذاکره و بررسی راه حل‌ها بدون هیچ قید و شرطی.
۲. معرفی فراکسیون اکثریت با تعریفی که در قانون اساسی مطرح شده از طریق نیروهای سیاسی نماینده بزرگ‌ترین طیف اجتماعی.
۳. حل مسئله رؤسای سه‌گانه از طریق تفاهم درونی طیف‌های اجتماعی به این ترتیب که همه با نامزد اکثریت اهل سنت و اکثریت کردها و اکثریت شیعیان برای پیشبرد مفهوم اکثریت اطمینان‌بخش برای همگان تعامل کنند و این را بپذیرند که مخالفت با نامزد یک طیف به معنای مخالفت با خود آن طیف نیست.
۴. تنظیم برنامه خدماتی و سیاسی دولت آینده با زمان‌بندی مشخص و واقع‌بینانه و تعیین معیارهای معرفی وزرا.
۵. تقسیم مسئولیت به این معنا که هرکس که خواستار مشارکت در دولت است به فراکسیون اکثریت برود و متعهد به حمایت از دولت در اجرای برنامه مورد توافق باشد و مسئولیت کامل مشارکت و تصمیم خود را بپذیرد. و هرکس که در پی مشارکت نیست در موقعیت اپوزیسیون درون پارلمان بنشیند و رسما این را اعلام کند.
۶. اکثریت پارلمانی متعهد به تأمین فضای امن برای اپوزیسیون باشد و اپوزیسیون درون مجلس هم تعهد بدهد که جلسات مجلس را تعطیل نکند و مشارکت اثرگذار داشته باشد و به اکثریت اجازه تشکیل دولت را بدهد.
۷. توافق اکثریت حاکم و اپوزیسیون سازنده بر مشورت دائم و بررسی دوره‌ای مسائل اصلی کشور برای رسیدن به تصمیمات ملی و اجتماعی در مسائل سرنوشت‌ساز و قوانین بلاتکلیف.
۸. کنار گذاشتن مجادلات رسانه‌ای و اتهام‌زنی.
۹. باید رقابت سیاسی چه در کنش و چه در گفتار، بر سر اصلاحات باشد. هر نیروی سیاسی و هر ائتلافی برنامه و دیدگاه های خود را از طریق رسانه‌ها به اطلاع عمومی برساند و به افکار عمومی امکان داده شود که از برنامه‌ها و راه‌حل‌های همه گروه‌ها مطلع شود و آنچه را مناسب می‌بیند برگزیند.
رهبر جریان حکمت ملی عراق پس از تشریح گام‌های نه‌گانه خود اظهار امیدواری کرد که همه نیروهای سیاسی با جدیت این گام‌ها را بررسی کنند تا عرصه برای خروج از بحران‌های کشور فراهم شود.